در ششم بهمن سال 1341 خورشیدی، لوایح ششگانه انقلاب سپید شاه و مردم، به وسیله اعلیحضرت همایونی شاهنشاه آریامهر، که مانند پدری دلسوز همه همّ و غمّ خویش را، جهت بهبود بخشیدن به زندگی هم میهنان خویش به کار می گرفت؛ نه فقط به ملت ایران ابلاغ فرمود؛ بلکه بدون خطاب به مردم سراسر جهان، آنان را نیز در جریان یکی از مهم ترین رویدادهای نیکواثر فرهنگی اجتماعی مملکت اهورائی خویش هم گذاشت.
1 – اهداء حق رأی به زنان ایران، و بیان تساوی حقوق ایشان با مردان جامعه در تمامی زمینه های اجتماع، یکی از بارزترین لایحه های آن انقلاب افتخارآمیز بود؛ که فرد نادان و زن ستیزی مانند خمینی نابخرد و واپسگرا، نتوانست آن را تحمل کند؛ و شروع نمود به ابراز مخالفت با این ایده ی مترقیانه روانشاد محمد رضا شاه پهلوی، با این دلیل عقب مانده ضد بشری، که دادن چنین آزادی هائی به زنان، در سرزمینی که بیشتر آحاد ملت مسلمان بودند؛ مغایر با احکام قرآنی و اصول دین اسلام برشمرد!
2- اصلاحات ارضی و واگذاری بخش هائی از زمین های خان های زورگو و فئودال به کشاورزانی، که کار سخت دهقانی بر روی مزارع خان ها از وظایف آن زحمت کشان به شمار می آمد؛ مشکلات را آنها تحمل می کردند. ولی سود و بهره های فراوان مادی تلاش های بی وقفه این کشاورزان مظلوم، نصیب همان مالکان تن پرور و استثمارگر می شد!
3- سهیم نمودن کارگران در سود سالیانه کارخانه هائی، که رنج به ثمر رساندن تولیدات آن مراکز صنعتی در کشور، بر دوش آن زحمتکشان تلمبار می گردید؛ ولی منافع زیاد و شهرت فراوان آن، به کارفرمایان و مدیران و صاحبان آن کارخانجات تعلق می یافت. کارگر بی نوا ناگزیر بود، آنهمه سختی کار و کمی دستمزد و دیگر مرارت ها و نارسائی ها را بپذیرد؛ اما صاحبان کارخانه ای که آنها در آنجا زحمت می کشیدند و کار می کردند؛ نصیب کارفرما و سرمایه گذار مال پرست می گشت!
4– ایجاد پایگاه بسیار ارزشمند سپاهیان دانش در مملکت، به هدف ریشه کن نمودن بی سوادی در همه کشور، که با همت سربازان وظیفه در روستاهای دور و نزدیک شهرهای واقع در تمامی استان های کوچک و بزرگ شکل می گرفت و تحقق می یافت. از ابداعات بسیار ارزنده پادشاه فقید میهن مان بود؛ که با یک تیر چند نشانه را هدف گیری می نمود. استفاده بهینه از موقعیت خدمت نظام سربازان وظیفه (سرباز وظیفه = دانشجویان یا جوانان تحصیل کرده، که تا مقطع دیپلم دبیرستان تحصیل کرده بودند؛ به جای انجام دادن دوره 24 ماهه خدمت سربازی خودشان، ملزم می گشتند که همه این مدت را، در یکی از روستاهائی که به آنان پیشنهاد می گردید؛ مشغول آموختن دروس آموزش و پرورش، به ساکنان آن دهکده ها، به ویژه کودکان روستائیان می شدند.
5 – ایجاد پایگاه دیگری به نام سپاه بهداشت، که از پزشکان وظیفه می خواستند؛ تا به جای انجام دادن دوره 24 ماهه خدمت سربازی شان، را در دهستان هائی که از خدمات پزشکی و بهداشتی، امکانات چندانی نداشتند؛ مشغول کار بشوند، و در جهت رسیدگی به امور بهداشتی مردمان آنجا، در درمانگاه هائی که مسؤلیت آماده سازی آنها بر عهده دو وزارتخانه ” وزارت بهداری” و ” وزارت کشور ” بود. روستائیان را از رفتن به شهرهای نزدیک جهت مداوای بیماری شان آسوده کردند. و مشقات آنان برای امر درمان یا سایر اموری که به مسائل پزشکی ایشان مربوط می شد را نیز، از متن زندگی آنها و خانواده شان کم کردند.
6 – راه اندازی پایگاه سپاهیان ” ترویج و آبادانی ” در کشور، برای بخش دیگری از سربازان وظیفه، که با تخصص هائی که در زمینه های گوناگون داشتند؛ می توانستند به کمک بخشداری ها و فرمانداری های دهکده ها و قصبه های کوچک یا بزرگ بروند؛ و در کارهای ساختمانی اعم از ایجاد مدارس آموزشی، درمانگاه های پزشکی، پل سازی و به وجود آوردن مراکز مخابراتی در آن مکان های دورافتاده، تا مردمان آنجا بتوانند جهت تماس گرفتن های تلفنی یا ارسال تلگراف و نامه برای آشنایان و فامیل شان، از امکانات آن استفاده نمایند. همچنین به کار گرفتن خود روستائیان برای ایجاد مراکز ” شهر و روستا ” در دهات کشور، تا ملزومات مورد نیاز آنها که در شهرهای کشور بودند؛ را در ساختمان های ” شهر و روستا ” آماده استفاده ساکنان آن مناطق مسکونی کشور بنمایند.
لازم به بیان است، که خوشبختانه در هر سه پایگاهی که سپاهیان دانش، بهداشت، و ترویج و آبادانی فعالیت می نمودند. دخترانی که در موقعیت انجام دادن خدمات سربازی خویش بودند؛ نیز پا به پای برادران سربازشان، در همه امور با آنان همکاری های شایسته و قابل توجه را داشتند.
ننگ مان باد، که آن انقلاب سپید و پیروزمند و کارآمد و مفید و افتخار برانگیز شاه و ملت را، در نهایت بی خردی و سهل انگاری و نادانی و ناسپاسی بی بها ساختیم. و در کمال تأسف، انقلاب سیاه و شوم اسلامی را، که ریاکارانی که دشمنی غیر قابل درک و بی دلیلی با حکومت ایرانساز پهلوی، دو پادشاه فداکار و بی بدیل آن، و خاندان میهن پرست آن سامانه افتخار آفرین داشتند؛ را جایگزین یکی از برجسته ترین و اصولی ترین کارهای سازنده در کشورمان نمودیم!
محترم مومنی
