آقای بازیگر با تأیید این خبر اظهار کرد: «از شب گذشته (پنجشنبه 30 آبان‌) به‌دلیل آلودگی هوا، تنفس برایم بسیار سخت شده است و به همین دلیل، در بخش مراقبت‌های ویژه‌ بیمارستان بستری شده‌ام تا پزشکان کنترل بیشتری روی تنفس و قلبم داشته باشند.»

او درباره‌ی وضعیت سلامتی‌اش، توضیح داد: «حال عمومی‌ام بد نیست و می‌توانم صحبت کنم و غذا بخورم، اما ریه‌هایم کمی با مشکل مواجه شده و تنفس برایم سخت است. همچنین با توجه به این‌که قلبم باتری دارد، برای احتیاط، پزشکان کنترل دقیقی روی فعالیت آن بخش نیز دارند.»

انتظامی با تشکر از پزشکان و پرسنل بیمارستان، افزود: «آقایان دکتر نصیری و اخوان رسیدگی بسیار خوبی به من دارند و بسیار ورزیده عمل می‌کنند.»

به گزارش ایسنا؛ این بازیگر پیشکسوت سینمای ایران در پایان با تأکید دوباره بر این‌که آلودگی هوا باعث بستری شدنش در بیمارستان شده است، به گفت: «پزشکان تأکید دارند که پس از مرخص شدن از بیمارستان باید به دریا بروم و در تهران نمانم.»

مقاله قبلیدیپلمات های غربی: شانس رسیدن به توافق با ایران کم است
مقاله بعدیظریف: حق غنی سازی اورانیوم در جمهوری اسلامی قابل مذاکره نیست
مسعود نوری جاوید
مسعود نوری جاوید، نامی آشنا برای آن دسته از مخاطبان خبر که در میان هیاهوی پروپاگاندای رسمی، به دنبال رگه‌هایی از واقعیت می‌گردند. او از معدود روزنامه‌نگارانی است که کار خود را نه در ستایش قدرت، بلکه در به چالش کشیدن آن تعریف کرده است. کارنامه او، روایتی است از تلاش برای شکستن سکوت و تاباندن نور بر تاریک‌خانه‌هایی که صاحبان قدرت و ثروت، پنهان ماندنشان را حیاتی می‌دانند. افشای فساد سیستماتیک: نوری جاوید با شجاعت به سراغ پرونده‌هایی رفت که خط قرمز بسیاری محسوب می‌شد؛ از اختلاس‌های صورت‌گرفته در نهادهای شبه‌دولتی و بنیادها تا رانت‌خواری‌های گسترده در پروژه‌های عمرانی و واگذاری‌های غیرشفاف. گزارش‌های مستند او، که اغلب با تکیه بر اسناد درزکرده و منابع داخلی تهیه شده، بارها لایه‌هایی از فساد سازمان‌یافته در بدنه حاکمیت را آشکار کرده است. در حالی که رسانه‌های حکومتی مشغول تولید روایت‌های رسمی از "پیشرفت" و "ثبات" هستند، دوربین و قلم مسعود نوری جاوید به سراغ قربانیان واقعی این سیاست‌ها رفته است. گزارش‌های میدانی او از اعتراضات کارگری، تجمعات مال‌باختگان، بحران آب در خوزستان و سیستان، و وضعیت کولبران در کردستان، صدای کسانی شد که دستگاه تبلیغاتی نظام همواره در تلاش برای خاموش کردنشان بوده است. او با فاصله گرفتن از خبرهای رسمی و جهت‌دار، به ثبت و ضبط روایت‌های شهروندانی پرداخت که قربانی سرکوب سیستماتیک شده‌اند. تهیه گزارش از وضعیت خانواده‌های زندانیان سیاسی، فشارهای امنیتی بر فعالان مدنی و دانشجویان، و محدودیت‌های اعمال‌شده بر اقلیت‌های دینی و قومی، بخش مهمی از کارنامه او را تشکیل می‌دهد. این مسیر، اما، بدون هزینه نبوده است. مسعود نوری جاوید بارها طعم تهدید را چشیده است. او نماد روزنامه‌نگاری است که امنیت و آسایش شخصی را فدای رسالت آگاهی‌بخشی کرده است. کارنامه مسعود نوری جاوید، تنها یک رزومه کاری نیست؛ بلکه سندی است از مقاومت روزنامه‌نگاری مستقل در یکی از بسته‌ترین فضاهای رسانه‌ای جهان. او به ما یادآوری می‌کند که حتی در دل تاریکی، همیشه هستند کسانی که با شجاعت، مسئولیت روشنگری را بر دوش می‌کشند و اجازه نمی‌دهند روایت حقیقت، در انحصار ماشین پروپاگاندای حکومتی باقی بماند.