شواهد جدید نشان می‌دهد که احتمال وجود یک سیاره نهم در منظومه شمسی وجود دارد.
آیا سیاره نهمی در منظومه شمسی ما وجود دارد؟ سیاره‌ای که از چشم ستاره‌شناسان دور مانده باشد و در فاصله زیادی از مدار پلوتون (سیاره نهم سابق) قرار داشته باشد؟ براساس مشاهدات رفتارهای عجیب یک سنگ در فضای عمیق، ممکن است جواب این سوالات مثبت باشد.
این جرم جدید که قابل رویت است «2015 BP519» نام دارد و به نظر می‌رسد که به بزرگی یک سیاره کوتوله است. جالب است که این سنگ در سطح مشابهی با سیارات منظومه شمسی نیست؛ همه این سیارات در دیسکی با زاویه 54 درجه گسترش یافته‌اند.
دیوید گردس، از دانشگاه میشیگان و یکی از اعضای تیم تحقیقاتی، در این باره می‌گوید: «وجود این سیاره لزوما به این معنی نیست که سیاره نهم وجود دارد. به نظرم وجود چنین چیزی در منظومه شمسی ما نشان می‌دهد که احتمال وجود سیاره نهم در منظومه شمسی بسیار بالاست».
شواهد جدید در رابطه با وجود سیاره نهم از اطلاعات پروژه «بررسی انرژی تاریک» استخراج شده است؛ دراین پروژه تلاش می‌شود از قسمت‌هایی فراتر از فضای گوشه کهکشان نقشه‌برداری شود.
موقعیت این سیاره کوتوله با پیش‌بینی‌های چند سال پیش همخوانی دارد؛ دانشمندان پیش از این متوجه هماهنگی عجیب اجرام در کمربند کویپر به سمت حاشیه منظومه شمسی شده بودند.
کمربند کویپر نخستین‌بار توسط اخترشناس هلندی تبار، جرارد کویپر تعریف شد؛ وی بر پایهه مدار برخی از دنباله‌دارهای شناخته‌شده و وجود اجرامی مانند سیارهه کوتوله پلوتون باور داشت که کمربندی از اجرام دنباله‌دار مانند در ورای مدار نپتون وجود دارند. ۲۰ سال پس از مرگ او نخستین جرم کمربند کویپر در فاصله ۴۲ واحد نجومی از خورشید شناخته شد. این جرم به قطر ۲۴۰ کیلومتر با نام «۱۹۹۲QB۱» نامگذاری شد.
به گزارش آنا از ScienceAlert، به نظر می‌رسد که شش مورد از این اجرام کمربند کویپر توسط یک سیاره بزرگ و پنهان مجبور به هم‌ترازی شده‌اند. در سال 2016، کنستانتین باتیجین و مایکل براون، ستاره‌شناسان موسسه فناوری کالیفرنیا، اعلام کردند که با گذشت زمان اجرام کمربند کویپر، مانند این شش مورد، می‌توانند به شیب مداری بالاتری بروند. درست مانند اتفاقی که برای 2015 BP519 افتاد.
