با تمام شدن دوره نمایندگی سفیر جمهوری اسلامی در سازمان ملل متحد، سفیر کنونی آنها محمد خزاعی باید جای خودش را به نماینده جدید حکومت اسلامی بدهد. نامی که جهت جا به جائی با نام محمد خزاعی در نظر گرفته شده حمید ابوطالبی است؛ که از دیپلمات های پر سابقه رژیم در دفاتر نمایندگی جمهوری آخوندی در اروپا بوده است. او همواره در پست سفیر کبیری این دفترها مأموریت داشته و کار می کرده است.
با آشکار شدن نام سفیر آخوندها در سازمان ملل متحد، برخی از سیاستمداران ایالات متحده آمریکا، مانند ” تد کروز ” سناتور جمهوریخواه از تگزاس، و ” ماری هرف ” معاون سخنگوی وزارت امور خارجه آمریکا، نسبت به آمدن این سفیر به کشورشان واکنش های تندی از خودشان ابراز کرده اند. آنها اعلام نموده اند، که به هیچوجه اجازه نخواهند داد، پای کسی که در جریان گروگانگیری 13 آبانماه سال 1358 خورشیدی، نقش عمده ای در دستگیر شدن دیپلماتهای آمریکائی، و بسته شدن دفتر نمایندگی این کشور ایفا کرده است به خاک سرزمین آمریکا گذاشته بشود. آقای کروز گفته لایحه ای در این باره تنظیم کرده، که أن را به کنگره پیشنهاد کند. اما خانم ماری هرف، در پاسخ خبرنگارانی که از وی در مورد ویزا دادن وزارت امور خارجه کشورش به حمید ابوطالبی سوآلاتی را مطرح کرده اند سکوت نموده است !
اینکه این ادعا صحت دارد و یا ندارد، در شرایط کنونی و بعد از گذشتن سی و چهار سال از آن ندانم کاری بسیار بی خردانه و غیر دیپلماتیک، نمی تواند نقش تعیین کننده ای در چگونگی دیدگاه دو فرد مورد نظر داشته باشد. ولی این امر که سفرای این رژیم در هر کجای دنیا که باشند؛ ننگ و حقارت حکومت جبار اسلامی، و سران جنایتکار جمهوری شان را نیز نمایندگی می کنند؛ امری مسلم و برخاسته از صحت و واقعیت محض می باشد!
اگر این افراد در هنگام خدمات اداری خودشان به حکومت خائن پرور رژیم آخوندی، جهت گرفتن پست های بالاتر و بهتر، ناگزیرند که به خواسته های غیر متعارف سران این جمهوری سراسر دوز و کلک، تن به هر کار ضد بشری بدهند؛ بالاخره یک جائی و در یک موقعیت خاصی گیر خواهند کرد و راه پس و پیش نخواهند یافت. ابوطالبی نیز از این قضیه مستثنی نیست، و چنانچه اکنون ملاحظه می کند، با آنکه دولت متبوع وی یکی از بزرگترین پست های موجود در حکومت شان( سفیری رژیم در سازمان ملل متحد) را برای وی در نظر گرفته است؛ اما در پاسخ خطائی که سی و چهار سال پیش(یک سال بعد از پیروزی انقلاب سیاه اسلامی در ایران) انجام داده؛ با این روش و با واکنش تند سیاستمداران آمریکائی در حال دریافت نمودن نتیجه اشتباهی است؛ که در آغاز شکل گیری جمهوری اسلامی مرتکب شده است!
موقعی که دانشجویان شورشی موسوم به پیرو خط امام، با رهبری آخوند موسوی خوئینی ها، از دیوارهای سفارت آمریکا بالا رفتند؛ و بدون اجازه به محیط خصوصی آنها، که طبق قوانین بین المللی ملک شخصی آنها محسوب می گردد وارد شدند؛ چون مجاز به چنین کاری نبوده و نیستند؛ به طور غیر قانونی وارد آنجا شدند. سپس تعداد 52 تن از دیپلمات های آمریکائی مقیم در آن سفارتخانه در ایران را، درون همان محل که ملک خصوصی آن دیپلماتها به حساب می آمد دستگیر کردند. سپس به مدت 444 روز ایشان را در گروگان جمهوری اسلامی قرار دادند. آقای حمید ابو طالبی و سایر همدستان شورشی ایشان، که چنان عمل غیر دیپلماتیک و مغایر با قوانین بین المللی را انجام داده اند؛ از همان نخست باید می دانستند، که حق هیچگاه پایمال شدنی نیست؛ و هر فردی به هر دلیل و طریقی در هر کجای جهان، به حقوق اجتماعی و سیاسی و فردی دیگران تعدی نماید؛ دیری نخواهد پائید که دست طبیعت نتیجه ظلمی را که انجام داده به او بر خواهد گرداند!
همانگونه که می دانیم، دانشجویان به اصطلاح پیرو خط امام، در سیزدهم آبانماه 1358 خورشیدی، به قول امام ملعون شان، انقلابی درون انقلاب اسلامی را تحقق بخشیدند؛ و با این کار وحشیانه به حقوق تعدادی از بیگانگانی که در کشور ما میهمان حکومت وقت و ملت ایران بودند تجاوز کردند. در طول سالهای بعد از آن هجوم برخاسته از نادانی، جایزه های خودشان را از مسؤلان حکومت اسلامی گرفتند؛ و هر کدام شان در پست های رده بالای کشور، به مقام ریاست جمهوری(مانند محمود احمدی نژاد)، نخست وزیری ( میرحسین موسوی) حمید ابوطالبی ( سفیر کبیرجمهوری اسلامی در کشورهای اروپائی) و ……. نائل گردیدند!
این جایزه های نفیس را، حکومت و دولتی به این افراد متجاوز می دهد؛ که خودش طراح نقشه اشغال سفارتخانه آمریکا بود. اما سیاستمداران آمریکائی، که تعداد 52 تن از هم میهنان ایشان، به مدت 444 روز گروگان جمهوری اسلامی بوده اند؛ و ملک خصوصی کشورشان، مورد تهاجم مزدوران این رژیم قرار گرفته است. هرگز به یکی از آنها اجازه نخواهند داد تا پای کژ رونده اش را به درون مملکت ایشان بگذارد. حتی اگر مقام نمایندگی کشور متبوع خویش در سازمان ملل متحد را نیز با خودش یدک بکشد. پذیرفته شدن وی به چنین مقامی، خیلی منطقی به نظر نمی رسد. چون اگر این امر صورت بپذیرد؛ بر اساس قوانین کشور آمریکا، نماینده دائمی جمهوری اسلامی در سازمان ملل متحد، همانند نمایندگان کشورهای سوریه و کره شمالی، اجازه و آزادی آن را نخواهند داشت؛ که به هر کجای آمیریکا که بخواهند رفت و آمد بکنند. بلکه دارای محدودیتی به شعاع 40 کیلومتر از میدان کلمب در وسط جزیره منهتان خواهد بود. که این نیز به نوعی می تواند خفت و خواری رژیم متجاوز جمهوری اسلامی را، در میان سایر اعضای این سازمان تثبیت نماید!
محترم مومنی
