دو کارگردان موفق سینما از دوستداران سینما خواستند به جای تماشای فیلم در صفحه کوچک آنها را در سینما تماشا کنند.

کریستوفر نولان و سوفیا کاپولا در نشستی رودر رو با علاقه‌مندان به سینما، به آنها گفتند وقتی صنعت سینما ببیند مردم علاقه‌مندند تا در خانه به تماشای فیلم بنشینند آن وقت سرمایه‌گذاری و جریان اصلی به سمت ایجاد پلتفرم‌هایی چون نتفلیکس و آمازون سوق پیدا می‌کند.

این دو کارگردان که برای ارایه و معرفی فیلم‌های جدیدشان در سینماکان رویداد سالانه‌ای که از سوی انجمن ملی مالکان سینماها ترتیب داده می‌شود، حضور یافته بودند گفتند امیدوارند تا هواداران آثارشان بخواهند آنها را در سینما تماشا کنند و برای دیدنشان بلیت بخرند و به سالن‌های سینما بروند.

نولان با نمایش فیلم کوتاهی از درام جنگی «دانکرک» در این رویداد حضور داشت. او گفت: «داستان این فیلم چنان است که لازم است شما را با خود به موقعیتی سراسر تعلیق‌آمیز بکشاند و این احساس را در شما ایجاد کند که انگار در همان موقعیت قرار دارید و تنها دست یافتن به این احساس این است که آن را در سینما تماشا کنید.»

او افزود: «من همه تلاشم را کرده‌ام تا به بهترین نحوی این احساس را ایجاد کنم.»

سوفیا کاپولا نیز برای معرفی فیلم «فریب خورده» که بازسازی درام جنگ داخلی ساخته دان سیگل در سال ۱۹۷۱ با بازی کلینت ایستوود است و کالین فارل و نیکول کیدمن در آن نقش آفرینی کرده‌اند، در این برنامه حضور داشت. او گفت: «امیدوارم مردم به سینما بروند و معنی آنچه باید دیده شود را آنجا ببینند.»

گسترش استفاده از ویدئو به موضوعی بدل شده که صنعت سینما بسیار به آن توجه دارد و نتفلیکس و آمازون با سرمایه‌گذاری سنگین در صدد تولید فیلم‌هایی هستند که بتوان در خانه به تماشای آنها نشست.

به گزارش مهر به نقل از گاردین، هفته پیش اعلام شد فاکس و یونیورسال نیز در صدد تمرکز بر ساخت فیلم‌هایی هستند که بتوان آنها را در خانه و در صفحه تلویزیون یا به صورت آنلاین تماشا کرد.

مقاله قبلی«لانتوری» مسافر جشنواره کلیولند آمریکا شد
مقاله بعدیترانه علیدوستی و نیکی کریمی در جمع ۳۰ زن زیبای دنیا
مسعود نوری جاوید
مسعود نوری جاوید، نامی آشنا برای آن دسته از مخاطبان خبر که در میان هیاهوی پروپاگاندای رسمی، به دنبال رگه‌هایی از واقعیت می‌گردند. او از معدود روزنامه‌نگارانی است که کار خود را نه در ستایش قدرت، بلکه در به چالش کشیدن آن تعریف کرده است. کارنامه او، روایتی است از تلاش برای شکستن سکوت و تاباندن نور بر تاریک‌خانه‌هایی که صاحبان قدرت و ثروت، پنهان ماندنشان را حیاتی می‌دانند. افشای فساد سیستماتیک: نوری جاوید با شجاعت به سراغ پرونده‌هایی رفت که خط قرمز بسیاری محسوب می‌شد؛ از اختلاس‌های صورت‌گرفته در نهادهای شبه‌دولتی و بنیادها تا رانت‌خواری‌های گسترده در پروژه‌های عمرانی و واگذاری‌های غیرشفاف. گزارش‌های مستند او، که اغلب با تکیه بر اسناد درزکرده و منابع داخلی تهیه شده، بارها لایه‌هایی از فساد سازمان‌یافته در بدنه حاکمیت را آشکار کرده است. در حالی که رسانه‌های حکومتی مشغول تولید روایت‌های رسمی از "پیشرفت" و "ثبات" هستند، دوربین و قلم مسعود نوری جاوید به سراغ قربانیان واقعی این سیاست‌ها رفته است. گزارش‌های میدانی او از اعتراضات کارگری، تجمعات مال‌باختگان، بحران آب در خوزستان و سیستان، و وضعیت کولبران در کردستان، صدای کسانی شد که دستگاه تبلیغاتی نظام همواره در تلاش برای خاموش کردنشان بوده است. او با فاصله گرفتن از خبرهای رسمی و جهت‌دار، به ثبت و ضبط روایت‌های شهروندانی پرداخت که قربانی سرکوب سیستماتیک شده‌اند. تهیه گزارش از وضعیت خانواده‌های زندانیان سیاسی، فشارهای امنیتی بر فعالان مدنی و دانشجویان، و محدودیت‌های اعمال‌شده بر اقلیت‌های دینی و قومی، بخش مهمی از کارنامه او را تشکیل می‌دهد. این مسیر، اما، بدون هزینه نبوده است. مسعود نوری جاوید بارها طعم تهدید را چشیده است. او نماد روزنامه‌نگاری است که امنیت و آسایش شخصی را فدای رسالت آگاهی‌بخشی کرده است. کارنامه مسعود نوری جاوید، تنها یک رزومه کاری نیست؛ بلکه سندی است از مقاومت روزنامه‌نگاری مستقل در یکی از بسته‌ترین فضاهای رسانه‌ای جهان. او به ما یادآوری می‌کند که حتی در دل تاریکی، همیشه هستند کسانی که با شجاعت، مسئولیت روشنگری را بر دوش می‌کشند و اجازه نمی‌دهند روایت حقیقت، در انحصار ماشین پروپاگاندای حکومتی باقی بماند.