حمله اسرائیل طوری «تنظیم» شده بود که توانایی این کشور را در گذر از دفاع هوایی جمهوری اسلامی را به نمایش بگذارد، جمهوری اسلامی را وادارد بار دیگر پیش از حمله «حواس خود را جمع کند»؛ وزیر خارجهٔ جمهوری اسلامی گفت با یک مشت «اسباب بازی» مواجه شدیم.
اسرائيل در حملهٔ شبانهٔ منتسب به این کشور در فاصلهٔ شب پنجشنبه تا بامداد جمعه به تأسیسات دفاع هوایی جمهوری اسلامی در نزدیکی سایت هسته-ای نطنز، از گونه-ای موشک فناوری پیشرفته که قادر است پنهان از ماهواره-های جمهوری اسلامی پرواز کند، استفاده کرد. این حرکت به این منظور «تنظیم شد» تا جمهوری اسلامی پیش از اقدام به حملهٔ مستقیم دیگر به اسرائيل « حواس خود را جمع کند».
دو مقام بینام غربی که در این روزنامه به ایشان استناد شد، گفته-اند استفاده از موشک مزبور به این منظور بود که به جمهوری اسلامی نشان دهد اسرائيل قادر است پنهان حرکت کند و سامانه-های دفاعی این کشور را خنثی کند.
دو مقام جمهوری اسلامی گفتند در این حمله سامانهٔ هوایی S-300ساخت روسیه هدف قرار گرفت. ایشان به روزنامه گفتند سامانه-های دفاعی جمهوری اسلامی متوجه نفوذ پهباد، موشک، هوانورد به قلمرو هوایی کشور نشدند.
در گزارش این روزنامه گفته شد موشک از یک هوانورد جنگی «دور از قلمرو هوایی اسرائيل و جمهوری اسلامی» شلیک شد.
تایمز اسرائیل به نقل از نیویورک تایمز نوشت؛ همچنین گفته شد نه هواپیما و نه موشک از قلمرو هوایی اردن وارد نشدند – اقدامی که محتاطانه انجام شد در تا عمان را که در سرنگونی برخی از صدها پهباد و موشکی که آخر هفتهٔ گذشته از ایران به اسرائیل شلیک شد کمک کرده است را از عواقب احتمال حملهٔ هوایی تلافی-جویانه در امان بدارد.
تصاویر ماهواره-ای آسیبی که به رادار یکی از سامانه-های S-300 در پایگاه هوایی شکاری هشت وارد شد را نشان می-دهد که گفته می-شود بخشی از آرایهٔ دفاعی سامانهٔ هسته-ای فوق سرّی نطنز است. طبق مقررات آژانسی که عکسها را گرفته، تصاویر مزبور هنوز اجازهٔ انتشار ندارند.
در تصاویر ماهواره-ای دیگری که روز جمعه با رادار دیافراگم مصنوعی گرفته شده نیز شواهدی موجود است که نشان می-دهد سایت رادار هدف گرفته شده است.
حملهٔ مذکور عمدا به گونه-ای تنظیم شده بود تا بگوید یک حملهٔ وسیع-تر چگونه خواهد بود، و اشاره کند که اسرائیل قادر است در سامانه-های دفاعی جمهوری اسلامی ردیابی نشود.
اس-۳۰۰ یک سامانه موشکی سطح‌به‌هوای دوربرد و خودکششی با قابلیت استفاده در تمامی ارتفاع‌هاست که در اواخر دهه ۱۹۷۰ در شرکت همکاری‌های صنعتی آلمان برای نیروی دفاع هوایی شوروی ساخته شد. مدل‌های مختلف این موشک در نام‌گذاری ناتو با نام‌های سام ۱۰، سام ۱۲ و سام ۲۰ شناخته می‌شوند.
اولین مدل این موشک با نام اس-۳۰۰ پی برای نخستین بار در سال ۱۹۷۹ در شوروی عملیاتی شد، هرچند تکامل آن از سال ۱۹۶۹ به منظور ساخت موشک سطح به هوایی با برد ۷۵ کیلومتر که هم در نیروی زمینی و هم در نیروی دریایی استفاده شود، آغاز شده بود. این موشک در ابتدا برای رهگیری هواپیماها و موشکهای کروز ساخته شده و بعدها توانایی رهگیری موشکهای بالیستیک نیز به آن افزوده شد.
از جدیدترین مدل‌های این سامانه می‌توان به سامانه اس-۳۰۰ پی‌ام‌یو اشاره کرد که یکی از پیشرفته‌ترین موشکهای زمین به هواست و توانایی آن را دارد تا اهدافی واقع در ارتفاع حداکثر ۲۷ کیلومتری را منهدم سازد. این سامانه توانایی پیگیری همزمان ۱۰۰ هدف و درگیری همزمان با ۱۲ هدف را دارد. زمان آماده‌سازی آن حدود ۵ دقیقه و موشکهای آن از نوع انبارشونده‌است که مانند مهمات معمولی نیاز به هیچ گونه نگهداری در مدت عمر مفید خود ندارند.
