تیر هشدار به سوی رژیم آخوندی از کدام سو شلیک شده است؟! بقلم بانو محترم مومنی روحی

0
246

هرگاه در جائی از این کره خاکی آتش‌سوزی رخ بدهد. آنانی که به محل این واقعه نزدیک‌تر می‌باشند؛ هم‌جهت محافظت کردن از موقعیت خود و سرزمینشان و هم برای خاموش نمودن شعله‌های کشنده آن آتش‌سوزی، یا به یاری مردمان درون شراره‌های بی‌امان آن می‌روند؛ و یا با تمهیداتی که برایشان میسر باشد؛ به نابودسازی عامل یا عوامل ایجاد آن شعله‌های مهیب می‌پردازند!

تا چند ماه دیگر، حدود چهل‌ودو سال تمام از آتش‌افروزی‌های سران قدرت پرست حاکمیت اشغالگر آخوندی درون منطقه خاورمیانه خواهد گذشت. در این مدت نسبتاً طولانی، بسیاری از ساکنان کشورهای کوچک و بزرگ این بخش از جهان، مخصوصاً همسایگان ایران و به‌ویژه ممالک درون حوزه‌ی خلیج همیشه پارس و به‌خصوص سرزمین کوچک اسرائیل، هنوز از بیم تحرکات مخرب جمهوری آتش‌افروز اسلامی، یک جرعه آب خوش از گلویشان پائین نرفته است!

امر خطرآفرینی‌های حکومت ملاها در ایران و همچنین درون منطقه خاورمیانه و جریان آتش‌افروزی‌های مداوم این قوم پلید تا آنجائی پیش رفته است؛ که حتی دولتمردان شیخ‌نشین کوچک اما بسیار قدرتمند امارات متحده عربی هم دراین‌باره آرامش فکری چندانی برایشان باقی نمانده است. به همین خاطر نیز همه تلاش خویش را به کار گرفته‌اند. تا در حد امکان، در این رابطه اقدام به پیشگیری‌های لازم را بنمایند!

در میانه هفته جاری، خبر شگفت‌انگیز ایجاد «توافق دیپلماتیک» میان دو سرزمین اسرائیل و امارات متحده عربی، از درشت‌ترین تیترهای نشریات خبرگزاری‌های مهم دنیا گردید. اتحاد میان این دو کشور کوچک، از چنان اهمیتی برخوردار شده است؛ که دراین‌ارتباط چند شیخ‌نشین دیگر ازجمله بحرین و کویت نیز، با به رسمیت شناختن حکومت اسرائیل، داغ ننگین دیگری را بر پیشانی منفور حاکمیت تبهکار آخوندی در ایران کنونی زده‌اند؛ که وقوع چنین امری، هرگز در تصورات خودشان هم نمی‌گنجید. چه رسد به سردمداران زیاده‌طلب این رژیم اهریمنی که کشورهای مسلمان‌نشین منطقه ایشان را رها کنند؛ و با دولت سرزمین کوچک یهودی‌نشین اسرائیل پیمان مودت و دوستی ببندند!

«جیسون برادسکی» رئیس سیاست گزاری گروه «اتحاد علیه ایران هسته‌ای» مستقر در نیویورک می‌گوید: «توافق صلح میان اسرائیل و امارات متحده عربی که روز پنج‌شنبه سیزدهم اوت ۲۰۲۰، توسط پرزیدنت ترامپ اعلام شد. یک «دستآورد تاریخی» میان اسرائیل، ایالات‌متحده و امارات متحده عربی است.»!

جیسون برادسکی دراین‌باره در یک گفت‌وگو با بخش فارسی صدای آمریکا گفته است: «این توافق به آرمان صلح در منطقه کمک می‌کند؛ و به‌این‌ترتیب هشداری برای جمهوری اسلامی نیز محسوب می‌شود؛ زیرا «همراستائی» فزاینده‌ای میان اسرائیل و جهان عرب وجود دارد؛ و آن‌ها اختلافات تاریخی را کنار می‌گذارند. تا با یکدیگر همکاری کنند؛ و نیات و رفتار شریرانه رژیم ایران را خنثی نمایند.»!

توضیح واضحات است که روش یارگیری‌های سیاسی میان این کشورهای کوچک درون منطقه خاورمیانه، در برابر شرارت‌های کنونی حاکمیت قدرت پرست آخوندی در ایران و نیز خطرات احتمالی نزدیک به‌یقین رژیم ملاها برای استقلال و حضور صلح و آرامش نزد ممالک موردنظر، می‌بایست که خیلی پیش‌تر از این زمان شکل می‌گرفت؛ اما دراین‌باره سهل‌انگاری کرده بودند. از آنجائی که در میان این سرزمین‌ها به لحاظ نظامی و امکانات تسلیحاتی، توان اسرائیل چشمگیرتر از بقیه ایشان است. سرانجام در این برهه زمانی حساس بر آن شده‌اند؛ که با اسرائیل هم‌پیمان گشته و قرارداد صلح و دوستی امضاء کنند. تا در صورت بروز هر خطری از جانب جمهوری اسلامی به یکی از این ممالک کوچک، بقیه‌شان جهت یاری‌رساندن به سرزمین موردتهاجم آخوندها و لشکرکشی رژیم به‌سوی یکی از ایشان، بقیه آن‌ها توان نظامی خود را کنار همدیگر قرار بدهند. تا بتوانند یورش‌های خصمانه حکومت ملاها را خنثی و بی‌اثر سازند!

برادسکی همچنین به اهمیت زمان ایجاد این توافق توسط پرزیدنت ترامپ اشاره‌کرده و در رابطه با این توافق مهم گفته است: «…؛ زیرا این توافق در شرایطی به‌دست‌آمده که پیشنهاد تمدید شدن تحریم تسلیحاتی رژیم ایران به شورای امنیت سازمان ملل متحد ارائه‌شده است.»!

اندیشه تمدید تحریم تسلیحاتی علیه رژیم ملاها در ایران که ابتدا از سوی وزارت امور خارجه دولت ایالات‌متحده مطرح گشت و مورد تائید تعدادی دیگر از ممالک جهان نیز واقع گردید. چند روزی می‌گذرد که پیش‌نویس مربوط به تمدید تحریم تسلیحاتی علیه جمهوری اسلامی توسط دولت آمریکا، به شورای امنیت سازمان ملل متحد ارسال گشت؛ اما شورای امنیت آن را نپذیرفته و رد کرده است. »!

رئیس سیاست گزاری گروه «اتحاد علیه ایران هسته‌ای»، پیش از رد شدن پیشنهاد مربوطه به‌وسیله شورای امنیت سازمان ملل متحد، در مورد اقدام مشترک صلح و دوستی میان امارات و اسرائیل افزوده بود: «هفته گذشته شورای همکاری خلیج‌فارس، نامه‌ای را برای شورای امنیت فرستاد؛ و آن شورا را برای تمدید تحریم تسلیحاتی ایران تشویق کرد. این درخواستی است که اسرائیل هم آن را مطرح کرده است؛ بنابراین، زمان این توافق از اهمیت بسیاری برخوردار است؛ و نشان می‌دهد، همراستائی فزاینده‌ای بین اسرائیل و جهان عرب در این موضوع وجود دارد.»!

آقای جیسون برادسکی دراین‌باره همچنین اظهار داشته است: «مهم‌ترین موضوع این است؛ که اسرائیل و امارات متحده عربی به هم نزدیک می‌شوند. تا بر تهدید واقعی در منطقه یعنی ایران تمرکز کنند.»!

وی در پاسخ به این پرسش: «توافق صلح اسرائیل و امارات متحده عربی چه پیامی برای دیگر کشورهای عرب خلیج‌فارس دارد؟» گفته است: «پرزیدنت ترامپ در جریان اعلام این خبر در کاخ سفید اشاره کرد: هم‌اکنون گفت‌وگو هائی میان اسرائیل و سایر اعضای جهان عرب وجود دارد.»!

ظاهر این پاسخ نسبتاً مبهم و ناتمام، هیچ مفهوم آشکاری در مورد رویداد به رسمیت شناخته شدن حکومت و کشور اسرائیل توسط ممالک عرب درون منطقه را ابراز نمی‌کند؛ اما در دنیای سیاست، گاهی ناگفته هائی وجود دارند؛ که مطرح نشدن شان، نسبت به آنچه در دنیا انتشار می‌یابند؛ و بازتاب رساتری هم دارند. در بیشتر مواقع گویاتر از مسائلی هستند؛ که به آشکارا در همه‌جا عنوان گشته و مطرح می‌شوند!

ایجاد پیمان دوستی و صلح و صفا میان اسرائیل و شیخ‌نشین‌های حوزه خلیج همیشه پارس، در نگرش نخستین، هیچ ارتباطی به ایالات‌متحده آمریکا ندارد؛ اما این دولت آمریکا بوده که پیش از همه، خبر ایجاد پیمان مودت میان اسرائیل و امارات را به گوش جهانیان رسانده است. از سوئی دیگر، آقای ترامپ در سخنرانی اخیر خود در کاخ سفید، به این موضوع اشاره نموده است: «هم‌اکنون گفت‌وگوهایی میان اسرائیل و جهان عرب وجود دارد.»!

و این به آن معناست که بدون تردید گرداننده و طراح این موضوع دولت کنونی آمریکا است؛ که به خاطر هم‌پیمانی با اسرائیل و برخی از شیخ‌نشین‌های منطقه، مایل بوده که قبل از برگزاری انتخابات ریاست جمهوری در ماه نوامبر پیش رو، این کشورهای کوچک را به هم نزدیک نماید. تا اگر امکان پیروزی‌اش در انتخابات میسر نگردد. راه چاره‌ای متکی بر حمایت این ممالک کوچک از همدیگر را تحقق بخشد؛ که تا سران فرصت‌طلب رژیم آخوندی در ایران را، دچار تنگنای بازندگی در هر اقدامی که بخواهد علیه اسرائیل بکند نماید!

در شامگاه امروز شنبه ۲۵ مرداد ۱۳۹۹ خورشیدی برابر با ۱۵ اوت ۲۰۲۰ میلادی، گروهی از بسیجیان جمهوری اسلامی، در اعتراض به ایجاد روابط دیپلماتیک میان امارات با اسرائیل، در مقابل دفتر نمایندگی امارات متحده عربی در تهران تجمع کرده‌اند. آن‌ها خواستار موضع‌گیری کشورهای اسلامی و نیز سازمان کنفرانس اسلامی، نسبت به اتخاذ این تصمیم توسط امارات گشته‌اند!

و این امر بیانگر آن است: که قدرت‌نمائی‌های متظاهرانه این رژیم، فقط ایجاد صدای ناهنجار یک «طبل تو خالی» است؛ که وقتی موضوع انجام شدن چنین ادعاهای بی‌اساسی پیش بی آید. «پای خر مرادشان می‌لنگد» و بر همگان آشکار می‌گردد؛ که اساس و شالوده کلیت این حاکمیت اشغالگر و جنایتکار، جز ظاهری تمسخرآمیز و پراکنده‌گوئی هائی دروغ پردازانه ندارد و نیست!

این‌ها همان هائی هستند؛ که می‌خواستند نام اسرائیل را از روی نقشه جهان حذف کنند؛ اما اکنون با انعقاد یک قرارداد دیپلماتیک میان اسرائیل و چند شیخ‌نشین کوچک درون منطقه، چنان «قافیه» را باخته‌اند؛ که دست به دامان سایر ممالک اسلامی و سازمان کنفرانس اسلامی گشته‌اند!

محترم مؤمنی

مقاله قبلیفوتبال ایران در آستانه ورشکستگی؛ ۱۷۹,۰۰۰.۰۰۰.۰۰۰+۶۰.۰۰۰.۰۰۰.۰۰۰ تومان!
مقاله بعدیکومان رسماً سرمربی بارسا شد
محترم مومنی روحی
شرح مختصری از بیوگرافی بانو محترم مومنی روحی او متولد سال 1324 خورشیدی در شهر تهران است. تا مقطع دبیرستان، در مجتمع آموزشی " فروزش " در جنوب غربی تهران، که به همت یکی از بانوان پر تلاش و مدافع حقوق زنان ( بانو مساعد ) در سال 1304 خورشیدی در تهران تأسیس شده بود؛ در رشته ادبیات پارسی تحصیل نموده و دیپلم متوسطه خود را از آن مجتمع گرفته است. در سال 1343 خورشیدی، با همسرش آقای هوشنگ شریعت زاده ازدواج نموده؛ و حاصل آن دو فرزند دختر و پسر 47 و 43 ساله، به نامهای شیرازه و شباهنگ است؛ که به او سه نوه پسر( سروش و شایان از دخترش شیرازه، و آریا از پسرش شباهنگ) را به وی هدیه نموده اند. وی نه سال پس از ازدواج، در سن بیست و نه سالگی، رشته روانشناسی عمومی را تا اواسط دوره کارشناسی ارشد آموخته، و در همین رشته نیز مدت هفده سال ضمن انجام دادن امر مشاورت با خانواده های دانشجویان، روانشناسی را هم تدریس نموده است. همزمان با کار در دانشگاه، به عنوان کارشناس مسائل خانواده، در انجمن مرکزی اولیاء و مربیان، که از مؤسسات وابسته به وزارت آموزش و پرورش می باشد؛ به اولیای دانش آموزان مدارس کشور، و نیز به کاکنان مدرسه هائی که دانش آموزان آن مدارس مشکلات رفتاری و تربیتی داشته اند؛ مشاورت روانشناسی و امور مربوط به تعلیم و تربیت را داده است. از سال هزار و سیصد و پنجاه و دو، عضو انجمن دانشوران ایران بوده، و برای برنامه " در انتهای شب " رادیو ، با برنامه " راه شب " اشتباه نشود؛ مقالات ادبی – اجتماعی می نوشته است. برخی از اشعار و مقالاتش، در برخی از نشریات کشور، از جمله روزنامه " ایرانیان " ، که ارگان رسمی حزب ایرانیان، که وی در آن عضویت داشته منتشر می شده اند. پایان نامه تحصیلی اش در دانشگاه، کتابی است به نام " چگونه شخصیت فرزندانتان را پرورش دهید " که توسط بنگاه تحقیقاتی و مطبوعاتی در سال 1371 خورشیدی در تهران منتشر شده است. از سال 1364 پس از تحمل سی سال سردردهای مزمن، از یک چشم نابینا شده و از چشم دیگرش هم فقط بیست و پنج درصد بینائی دارد. با این حال از بیست و چهار ساعت شبانه روز، نزدیک به بیست ساعت کار می کند. بعد از انقلاب شوم اسلامی، به مدت چهار سال با اصرار مدیر صفحه خانواده یکی از روزنامه های پر تیراژ پایتخت، به عنوان " کارشناس تعلیم و تربیت " پاسخگوی پرسشهای خوانندگان آن روزنامه بوده است. به لحاظ فعالیت های سیاسی در دانشگاه محل تدریسش، مورد پیگرد قانونی قرار می گیرد؛ و به ناچار از سال 1994 میلادی،به اتفاق خانواده اش، به کشور هلند گریخته و در آنجا زندگی می کند. مدت شش سال در کمپهای مختلف در کشور هلند زندگی نموده؛ تا سرانجام اجازه اقامت دائمی را دریافته نموده است. در شهر محل اقامتش در هلند نیز، سه روز در هفته برای سه مؤسسه عام المنفعه به کار داوطلبانه بدون دستمزد اشتغال دارد. در سال 2006 میلادی، چهار کتاب کم حجم به زبان هلندی نوشته است؛ ولی چون در کشور هلند به عنوان نویسنده صاحب نام شهرتی نداشته، هیچ ناشری برای انتشار کتابهای او سرمایه گذاری نمی کند. سرانجام در سال 2012 میلادی، توسط کانال دو تلویزیون هلند، یک برنامه ده قسمتی از زندگی او تهیه و به مدت ده شب پیاپی از همان کانال پخش می شود. نتیجه مفید این کار، دریافت پیشنهاد رایگان منتشر شدن کتابهای او توسط یک ناشر اینترنتی هلندی بوده است. تا کنون دو عنوان از کتابهای وی منتشر شده و مورد استقبال نیز قرار گرفته اند. در حال حاضر مشغول ویراستاری دو کتاب دیگرش می باشد؛ که به همت همان ناشر منتشر بشوند. شعار همیشگی او در زندگی اش، و تصیه آن به فرزندانش : خوردن به اندازه خواب و استراحت به اندازه اما کار بی اندازه است. چون فقط کار و کار و کار رمز پیروزی یک انسان است.