جایزه یک عمر فعالیت هنری هفتادمین فستیوال بین‌المللی فیلم ونیز به ویلیام فردکین، کارگردان شناخته شده و سرشناس آمریکایی و خالق فیلم ˝جن گیر˝، بخاطر تاثیری شگرف و انقلابی که در سینمای آمریکا داشته، اهدا شد.

 فیلم سینمایی “جن گیر” که سال 1973 میلادی اکران شد یکی از ترسناک‌ترین فیلم‌های سینمایی تاریخ قلمداد می‌شود. این فیلم برداشتی از یک رمان درباره دختر دوازده ساله‌ای است که روحش تسخیر شده و مادرش در تلاش برای رهایی او از راه جن‌گیری است.

بنابر این گزارش، در نشست خبری که قبل از دریافت جایزه برگزار شد، ویلیام فردکین خطاب به نسل جوان سینما و فیلمسازان آینده گفت: “چه توصیه‌ای می‌توانم بکنم؟ خوب اگر در رشته سینما تحصیل می‌کنید بلافاصله مدرسه و دانشگاه را ترک کنید. یک دوربین کوچک بردارید و فیلم‌تان را بسازید تدوین کنید و در وبسایت بگذارید، خودتان کار کنید. نگران انتقادات نباشید و بگذارید مردم فیلم‌تان را ببینند.”

Regan-the-exorcist-2824360-1920-1200

به گزارش هنرآنلاین؛ فیلم “جن گیر”، نامزد دریافت دوازده جایزه اسکار و موفق به کسب دو جایزه شد و با بیش از 440 میلیون دلار، یکی از پرفروش‌ترین فیلم‌ها در سطح دنیا بود.

گفتنی است، ویلیام فردکین تاکنون بیش از 30 فیلم، سریال تلویزیونی و مستند ساخته که آخرین اثر سینمایی او با عنوان “کیلر جو” در بخش رقابت‌های فستیوال بین‌المللی فیلم کن 2011 میلادی به نمایش درآمد.

مقاله قبلیپوتین راست می گوید یا اوباما؟!
مقاله بعدیایرانگردی رستاک از برج میلاد شروع شد
مسعود نوری جاوید
مسعود نوری جاوید، نامی آشنا برای آن دسته از مخاطبان خبر که در میان هیاهوی پروپاگاندای رسمی، به دنبال رگه‌هایی از واقعیت می‌گردند. او از معدود روزنامه‌نگارانی است که کار خود را نه در ستایش قدرت، بلکه در به چالش کشیدن آن تعریف کرده است. کارنامه او، روایتی است از تلاش برای شکستن سکوت و تاباندن نور بر تاریک‌خانه‌هایی که صاحبان قدرت و ثروت، پنهان ماندنشان را حیاتی می‌دانند. افشای فساد سیستماتیک: نوری جاوید با شجاعت به سراغ پرونده‌هایی رفت که خط قرمز بسیاری محسوب می‌شد؛ از اختلاس‌های صورت‌گرفته در نهادهای شبه‌دولتی و بنیادها تا رانت‌خواری‌های گسترده در پروژه‌های عمرانی و واگذاری‌های غیرشفاف. گزارش‌های مستند او، که اغلب با تکیه بر اسناد درزکرده و منابع داخلی تهیه شده، بارها لایه‌هایی از فساد سازمان‌یافته در بدنه حاکمیت را آشکار کرده است. در حالی که رسانه‌های حکومتی مشغول تولید روایت‌های رسمی از "پیشرفت" و "ثبات" هستند، دوربین و قلم مسعود نوری جاوید به سراغ قربانیان واقعی این سیاست‌ها رفته است. گزارش‌های میدانی او از اعتراضات کارگری، تجمعات مال‌باختگان، بحران آب در خوزستان و سیستان، و وضعیت کولبران در کردستان، صدای کسانی شد که دستگاه تبلیغاتی نظام همواره در تلاش برای خاموش کردنشان بوده است. او با فاصله گرفتن از خبرهای رسمی و جهت‌دار، به ثبت و ضبط روایت‌های شهروندانی پرداخت که قربانی سرکوب سیستماتیک شده‌اند. تهیه گزارش از وضعیت خانواده‌های زندانیان سیاسی، فشارهای امنیتی بر فعالان مدنی و دانشجویان، و محدودیت‌های اعمال‌شده بر اقلیت‌های دینی و قومی، بخش مهمی از کارنامه او را تشکیل می‌دهد. این مسیر، اما، بدون هزینه نبوده است. مسعود نوری جاوید بارها طعم تهدید را چشیده است. او نماد روزنامه‌نگاری است که امنیت و آسایش شخصی را فدای رسالت آگاهی‌بخشی کرده است. کارنامه مسعود نوری جاوید، تنها یک رزومه کاری نیست؛ بلکه سندی است از مقاومت روزنامه‌نگاری مستقل در یکی از بسته‌ترین فضاهای رسانه‌ای جهان. او به ما یادآوری می‌کند که حتی در دل تاریکی، همیشه هستند کسانی که با شجاعت، مسئولیت روشنگری را بر دوش می‌کشند و اجازه نمی‌دهند روایت حقیقت، در انحصار ماشین پروپاگاندای حکومتی باقی بماند.