تحقیقات نشان می دهد دو ماموریت جداگانه فضایی به فاصله یک روز وجود گاز متان در سیاره مریخ را رصد کرده اند.
۲ مأموریت جداگانه برای رصد مریخ، گاز متان را در نزدیک دهانه Gale این سیاره رصد کرده‌اند.
به گفته محققان وجود متان نشانه‌ای نویدبخش در جستجو برای حیات به حساب می‌آید.
مریخ‌نورد کنجکاوی (Curiosity) نخستین بار سیگنال‌های قدرتمندی از مولکول این ماده را در ۲۰۱۳ رصد کرد. اما برخی از کارشناسان درباره صحت آن تردید داشتند.
اکنون تحلیلی دوباره از اطلاعات جمع‌آوری شده توسط فضاپیمای Mars Express متعلق به سازمان فضایی اروپا وجود متان در سیاره سرخ را تأیید می‌کند. جالب آنکه این فضاپیما یک روز پس از مریخ‌نورد کنجکاوی نشانه‌ای از متان را در سیاره رصد کرده است.
به‌هرحال گروهی از محققان به رهبری «مارکو گورانا» از انستیتو ملی آستروفیزیک در رم در این باره تحقیقاتی انجام داده‌اند. او در این باره می‌نویسد: نتایج ارائه شده در این تحقیق نه تنها یافته‌های مریخ‌نورد کنجکاوی را تأیید می‌کند بلکه در مقیاس وسیع‌تر دیدگاه ما از وجود متان در مریخ را دگرگون می‌کند.
به‌هرحال نخستین گام برای درک هرگونه منبع متان در مریخ تعیین مکان انتشار آن است.
به گزارش مهر به نقل از دیلی میل، تحقیقات نشان داده این گاز از شکاف یخ‌های نزدیک دهانه Galeبیرون می‌آید.
بَهرام یا مِرّیخ چهارمین سیاره در منظومه شمسی است که در مداری طولانی‌تر و با سرعتی کمتر از زمین به دور خورشید می‌چرخد. هر یک بار گردش این سیاره به دور خورشید معادل ۶۸۷ شبانه‌روز زمین به درازا می‌کشد و طول شب و روز نیز از کرهٔ زمین کمی طولانی‌تر است.
نام فارسی این سیاره بهرام و نام عربی-یونانی آن مریخ است. در کتاب‌های قدیمی فارسی آن را فلک شحنهٔ پنجم و سایس رواق پنجم نیز نامیده‌اند.
قطر بهرام نزدیک به یک‌دوم قطر زمین و برابر ۶٬۷۹۰ کیلومتر است. (قطر زمین: ۱۲٬۷۵۶ کیلومتر).
نوری که از خورشید به مریخ می‌رسد نصف نوری است که زمین دریافت می‌کند، اما روز مریخی چهل دقیقه طولانی‌تر از روز زمینی است؛ بنابراین شرایط از نظر نور تقریباً مثل زمستان زمین است و به این خاطر امکان رشد گیاهان در شرایط گلخانه‌ای در مریخ وجود دارد. روزهای بهرام ۲۴ ساعت و ۳۷ دقیقه درازا دارند. از آن‌جا که محور سیارهٔ بهرام همانند زمین °۲۴ درجه کج است، در این سیاره نیز فصل‌های سال وجود دارند. اما هر سال بهرامی کمابیش دو برابر سال زمینی یعنی ۶۷۸ روز به درازا می‌کشد.
جو بهرام سرخ رنگ است و از زمین در آسمان شب نیز سرخی آن دیده می‌شود. کرهٔ بهرام دو قمر کوچک به نام‌های فوبوس و دِیموس دارد که ریختی نابسامان دارند. این دو قمر شاید شهاب‌سنگ‌هایی هستند که در مدار بهرام به دام افتاده‌اند. اگر شخصی در کرهٔ بهرام باشد خواهد دید که فوبوس سه بار در یک روز طلوع و غروب می‌کند. دیموس نیم فوبوس بوده و چنانچه از بهرام به آن نگاه کنیم این قمر بیشتر همانند یک ستاره خواهد بود تا یک ماه. خورشیدگرفتگی در مریخ به دلیل کوچک بودن قمرهای آن کامل نیست. قمرهای مریخ به سطح آن نزدیک هستند و بزرگترین قمر آن فوبوس است که گردش آن به دور سیارهٔ مادر نزدیک به ۷ ساعت و ۳۹ دقیقه و۲۷ ثانیه‌است. زمان گردش مداری دیموس نیز ۱روز و ۶ ساعت و ۲۱ دقیقه و ۱۶ ثانیه‌است.
