رجب طیب اردوغان رئیس جمهور ترکیه، پس از به نمایش گذاشتن کاریکاتوری حزن انگیز به نام ” کودتای نظامی ” در این کشور، به جهت آنکه ننگ کودتاگری را از روی خویش بزداید؛ دست به انجام دادن یک کودتای سیاسی در ترکیه زده است. وی و همدستان کودتاچی او، از باب این که لکه چنین ننگ بزرگی را از چهره حاکمیت دیکتاتوری خودشان پاک نمایند؛ تغییرات مستبدانه زیادی، مبنی بر تعطیل کردن بسیاری از واحدهای آموزشی، مؤسسات دولتی و مراکز نظامی در ترکیه را اعمال کرده است. که در این رابطه، هزاران کارمند دولت و افسران این کشور بی کار گشته و خانه نشین شده اند!
سرآغاز به وجود آمدن نوعی از دیکتاتوری قرون وسطائی به سرکردگی اردوغان در ترکیه، موضوعی است که وی از مدتها پیش به آن اندیشیده بوده است. از هنگامی که شهردار استانبول بود(1994)، از موقعی که حزب ” عدالت و توسعه ” را در کشوراش راه اندازی کرد(2001) که از آن زمان تا کنون حزب حاکم در ترکیه است؛ از هنگامی که به نخست وزیری ترکیه منصوب گشت(2002)؛ و از همان نخستین روزی که به ریاست جمهوری در این کشور (2014) رسیده است. همواره در رؤیای برپا ساختن یک حاکمیت فناتیک و دیکتاتوری اسلامی در ترکیه بوده است. تا در این رهگذر، عظمت دوران حکومت عثمانی را به کشور خویش باز گرداند!
ظاهرا ایشان در نظر داشته اند، که بعد از کودتای نظامی هفته گذشته، با فاصله کوتاهی از این رویداد، یک کودتای سیاسی را هم چاشنی آن بفرمایند؛ تا از این پس مردم این کشور، بدون کوچک ترین اعتراضی، زیر تمامی بارهای فرمایشی ایشان بروند و دم نزنند!
همچنین، از آنجائی که نمی خواهد نام او در تاریخ ترکیه و سایر کشورهای دنیا، به عنوان رئیس جمهور کودتاچی مطرح شود؛ در نظر داشته و دارد، تا به کمک این کودتای سیاسی، که اولین تیر ترکش آن به گارد ریاست جمهوری اصابت خواهد کرد(چون به گفته بن علی بیلدیریم نخست وزیر ترکیه، که در تلویزیون رسمی آنجا، بیانیه حکومت نظامی و ممنوعیت آمد و شد در ترکیه را می خوانده و بررسی می نموده است؛ قصد دارند که به زودی گارد ریاست جمهوری کشورشان را منحل کنند.) اما همزمان با انحلال گارد ریاست جمهوری، به پاکسازی هزاران تن از مردم ترکیه، در واحد آموزشی، دولتی و نظامی آن کشور مشغول گشته اند!
ترساندن مردم ترکیه با چنین کارهای شنیع و پستی، که هرچه می بینند و می شنوند را به روی خودشان نیاورند؛ کاری است که از هر کسی و هر حکومتی بر نمی آید. مگر آنکه ایشان، از آبشخور پر منفعت اسلام ناب محمدی سیراب شده باشند؛ و جز به ایجاد یک حاکمیت سلطه جویانه دیکتاتوری، به چیز دیگری فکر نکند. باید منتظر ماند و دید، که آیا در میان ملت ترکیه، آیا کسانی هستند که به چنین حقارتی تن ندهند؛ و یک کودتای واقعی مردمی را، در کشورشان برپا کنند یا خیر؟ چنانچه عاقل باشند، و اگر به سرنوشت ملت دربند ایران در کشور همسایه شان توجه نمایند؛ از بیم آنکه ترکیه هم، با داشتن رئیس جمهوری خشکه مقدس و اسلامزده مانند رجب طیب اردوغان، که ” بالای حکومت اش را همه دیدند و پائین آن را نیز خواهند دید.” ، مانند ایران و مردم اسیر آن، به سرنوشتی چنین غم انگیز دچار نگردد؛ یک لحظه هم نباید به بطالت بگذرانند؛ و با یاری خواستن از نهاد های بین المللی، خود و میهن شان را، از حقارت ننگ رفتن زیر سلطه مسلمان های بی منطق نجات بدهند!
محترم مومنی
