پوتین در صدد باز گرداندن روسیه به دوران شوروی کمونیستی است!

1
167

در میان بهت و حیرت مردم جهان، به ویژه اجلاس اضطراری رهبران اتحادیه اروپا، که با شرکت کردن در جلسه امروز( پنج شنبه 6 مارس 2014 ) در بروکسل، قصد بررسی نمودن اوضاع کنونی اوکراین را داشتند. قانونگزاران پارلمان شبه جزیره خودمختار کریمه در اوکراین، در نشست فوق العاده خودشان، به پیوستن آنجا به روسیه رأی دادند. این رأی احتمالا موجب بروز تنش های بیشتری در منطقه خواهد شد؛ و بر نگرانی های دولتها و ملت های این بخش از جهان خواهد افزود!

با آنکه از حضور دائمی نیروهای نظامی روسیه در کریمه سالیان زیادی است که میگذرد؛ اما الحاق کامل این قسمت از سرزمین اوکراین به خاک روسیه، موجب عدم آرامش در میان سایر شهروندان اوکراین می گردد؛ و کشورهای همسایه با روسیه نیز از آسیب این نگرانی ها بی نصیب نخواهند ماند!

اگر روسیه در شبه جزیره ” کریمه ” چهل هزار نیروی نظامی دارد؟( که دارد)؛ این سیاستی است که آنها پس از فروپاشی حزب کمونیست، و متلاشی شدن اتحاد جماهیر شوروی سوسیالیستی ، از سوی دولتمردان کشور روسیه تدبیر شده بوده؛ و آنها یک لحظه هم از این اندیشه دور نشده اند که عظمت از دست رفته شان را باز گردانند؛ و مانند سابق یکی از دو قطب قدرتمند دنیا باقی بمانند!

بدیهی است که ادامه سروری بر کشورهائی که زیرمجموعه روسها، در پیش از سرنگونی کمونیستها در این کشور بودند؛ نه فقط یک آرمان دیرینه نزد حکومتی های این مملکت باشد؛ بلکه پویائی ایشان در مسیر قطبی شدن جهان، که از خواسته های همیشگی روسها بوده و هست؛ ایجاب می کند که آنها در جهت برگشتن به عظمت گذشته، ابتدا ممالکی را که زیر سیطره مرام کمونیستی خویش داشتند؛ دوباره به سرزمین خودشان ملحق بکنند؛ سپس با نیروئی که از پیوستگی میان آنها با آن کشورها به وجود می آید؛ به تقویت توان سیاسی و نظامی و اقتصادی خود در دنیا نائل بشوند!

جهت پی گرفتن چنین هدف سرنوشت سازی، که اینها قطب شرقی گیتی باشند؛ و غربی ها در آن سوی گیتی قطب دیگر را حفظ نمایند؛ تجدید قوای سیاسی – نظامی – اقتصادی روسیه برای ایشان از ارزش ویژه ای برخوردار است. در این راستا، از همان آغاز فرو ریختن حزب کمونیست، و ناپدید شدن گورباچف رئیس جمهور وقت در این مملکت، و روی کار آمدن یلتسین رئیس جمهور جدید در آنجا، پیاده نمودن چند نقشه مهم، که تا با اجرای آنها به عظمت پیشین باز گردند؛ همواره مد نظر همه سیاسیون و دولتمردان این کشور بوده است. از اینرو در هر کدام از جمهوری هائی که از متحدان ” اتحاد جماهیر شوروی ” به حساب می آمدند؛ تعدادی از نیروهای نظامی خودشان را در آن ممالک نگه داشته بودند؛ تا از این طریق همچنان یک رابطه نزدیک میان ایشان و آن سرزمین های اروپای شرقی حفظ بشود!

شبه جزیره ” کریمه ” که از توابع کشور اوکراین می باشد؛ نزدیک ترین قسمت این کشور به روسیه است. از آنجائی که قبل از فروپاشی حزب کمونیست، همواره در تمامی سرزمین های وابسته به اتحاد جماهیر شوروی، به بهانه حمایت از آن کشورها، تعداد زیادی از نیروهای نظامی شوروی در آن ممالک باقی مانده بودند. چون کریمه به روسیه نزدیک تر بود، عده بیشتری از سربازان و درجه داران و افسران روس در شبه جزیره کریمه حضور داشتند؛ تا همیشه مسأله سروری روسها بر متحدان آنها، به رخ ایشان کشانده بشود. و فیل شان هیچگاه یاد هندوستان نکند!

اینکه بعضی ها از تسلط روسها بر فرودگاه کریمه و بسیاری از تأسیسات و ادارات و مراکز مهم آن ابراز شگفتی می کنند؛ یک اظهار نظر غیر کارشناسانه است. چون عملا روسها همیشه در آنجا بوده اند، و همانطوری که در سطور بالا آمد؛ حدود چهل هزار از نظامیان روسیه از خیلی پیش تر در کریمه حضور فعال داشته اند؛ و عملا کریمه زیر سلطه روسها قرار گرفته بود. این هم که بسیاری از ساکنان شبه جزیره کریمه در اوکراین، خودشان را روس تلقی می کنند نیز واقعیت دارد؛ زیرا سالیان سال که نیروهای روسی در این سرزمین حضور فعال داشته و دارند؛ بسیاری از اهالی اوکراین به ویژه در کریمه، با خیلی از افراد نظامی روسیه ازدواج کرده و صاحب فرزندانی شده اند. این فرزندان که اکنون بزرگسالانی سی چهل ساله می باشند؛ یا از سوی پدر و یا از طرف مادرشان روس محسوب می شوند. و تعبیر ایشان از روس بودن شان زیاد هم دور از حقیقت نیست!

در میان کشورهای جنوب شرقی و شرقی اروپا، روسیه بزرگترین آنها است؛ بقیه این سرزمینها، در گذشته های دور، به مرور از بدنه این کشور بزرگ جدا شده و مستقل گشته اند؛ یا به عمد آنها را جدا ساخته بودند. چون روسها با آنکه نفت و گاز زیادی در کشورشان دارند؛ اما از بسیاری از نعمت های دیگر بی بهره اند. به همین دلیل اداره نمودن سرزمینی به بزرگی روسیه سابق به انضمام کشورهای کوچک اطراف آن، که به سبب سرمای طاقتفرسای آنجا امکانات کشاورزی بسیار محدودی دارند؛ برای حکومت آن سرزمین غیرممکن جلوه می کرد!

ولی روسها هم خدا را می خواهند و هم خرما را، با آنکه مشکلات اقتصادی زیادی گریبان شان را گرفته است؛ اما مورد خاصی نیز وجود دارد، که ایشان را به کاری فرمان می دهد که ناگزیرند بر وسعت خاک سرزمین خویش بیفزایند. در این رهگذر ناچارند که ابتدا از همان کشورهای کوچک که در گذشته ضمیمه خاک روسیه بوده اند شروع بکنند. سخن اینجاست که آیا بعد از کریمه و کل اوکراین، چه موقع به سراغ بقیه کلنی های سابق خویش خوهند رفت؟ آیا از سوریه هم سر در خواهند آورد؟!

زمستان 2572 شاهنشاهی هلند

محترم مومنی روحی

مقاله قبلیاعتصاب غذای دراویش از مرز ۲۰۰۰ نفر گذشت؛ دراویش سایر سلاسل نیز به گنابادی‌ها ملحق شدند
مقاله بعدییورش وحشیانه به سلول زندانیان سیاسی و مورد اذیت وآزار قرار دادن آنها
محترم مومنی روحی
شرح مختصری از بیوگرافی بانو محترم مومنی روحی او متولد سال 1324 خورشیدی در شهر تهران است. تا مقطع دبیرستان، در مجتمع آموزشی " فروزش " در جنوب غربی تهران، که به همت یکی از بانوان پر تلاش و مدافع حقوق زنان ( بانو مساعد ) در سال 1304 خورشیدی در تهران تأسیس شده بود؛ در رشته ادبیات پارسی تحصیل نموده و دیپلم متوسطه خود را از آن مجتمع گرفته است. در سال 1343 خورشیدی، با همسرش آقای هوشنگ شریعت زاده ازدواج نموده؛ و حاصل آن دو فرزند دختر و پسر 47 و 43 ساله، به نامهای شیرازه و شباهنگ است؛ که به او سه نوه پسر( سروش و شایان از دخترش شیرازه، و آریا از پسرش شباهنگ) را به وی هدیه نموده اند. وی نه سال پس از ازدواج، در سن بیست و نه سالگی، رشته روانشناسی عمومی را تا اواسط دوره کارشناسی ارشد آموخته، و در همین رشته نیز مدت هفده سال ضمن انجام دادن امر مشاورت با خانواده های دانشجویان، روانشناسی را هم تدریس نموده است. همزمان با کار در دانشگاه، به عنوان کارشناس مسائل خانواده، در انجمن مرکزی اولیاء و مربیان، که از مؤسسات وابسته به وزارت آموزش و پرورش می باشد؛ به اولیای دانش آموزان مدارس کشور، و نیز به کاکنان مدرسه هائی که دانش آموزان آن مدارس مشکلات رفتاری و تربیتی داشته اند؛ مشاورت روانشناسی و امور مربوط به تعلیم و تربیت را داده است. از سال هزار و سیصد و پنجاه و دو، عضو انجمن دانشوران ایران بوده، و برای برنامه " در انتهای شب " رادیو ، با برنامه " راه شب " اشتباه نشود؛ مقالات ادبی – اجتماعی می نوشته است. برخی از اشعار و مقالاتش، در برخی از نشریات کشور، از جمله روزنامه " ایرانیان " ، که ارگان رسمی حزب ایرانیان، که وی در آن عضویت داشته منتشر می شده اند. پایان نامه تحصیلی اش در دانشگاه، کتابی است به نام " چگونه شخصیت فرزندانتان را پرورش دهید " که توسط بنگاه تحقیقاتی و مطبوعاتی در سال 1371 خورشیدی در تهران منتشر شده است. از سال 1364 پس از تحمل سی سال سردردهای مزمن، از یک چشم نابینا شده و از چشم دیگرش هم فقط بیست و پنج درصد بینائی دارد. با این حال از بیست و چهار ساعت شبانه روز، نزدیک به بیست ساعت کار می کند. بعد از انقلاب شوم اسلامی، به مدت چهار سال با اصرار مدیر صفحه خانواده یکی از روزنامه های پر تیراژ پایتخت، به عنوان " کارشناس تعلیم و تربیت " پاسخگوی پرسشهای خوانندگان آن روزنامه بوده است. به لحاظ فعالیت های سیاسی در دانشگاه محل تدریسش، مورد پیگرد قانونی قرار می گیرد؛ و به ناچار از سال 1994 میلادی،به اتفاق خانواده اش، به کشور هلند گریخته و در آنجا زندگی می کند. مدت شش سال در کمپهای مختلف در کشور هلند زندگی نموده؛ تا سرانجام اجازه اقامت دائمی را دریافته نموده است. در شهر محل اقامتش در هلند نیز، سه روز در هفته برای سه مؤسسه عام المنفعه به کار داوطلبانه بدون دستمزد اشتغال دارد. در سال 2006 میلادی، چهار کتاب کم حجم به زبان هلندی نوشته است؛ ولی چون در کشور هلند به عنوان نویسنده صاحب نام شهرتی نداشته، هیچ ناشری برای انتشار کتابهای او سرمایه گذاری نمی کند. سرانجام در سال 2012 میلادی، توسط کانال دو تلویزیون هلند، یک برنامه ده قسمتی از زندگی او تهیه و به مدت ده شب پیاپی از همان کانال پخش می شود. نتیجه مفید این کار، دریافت پیشنهاد رایگان منتشر شدن کتابهای او توسط یک ناشر اینترنتی هلندی بوده است. تا کنون دو عنوان از کتابهای وی منتشر شده و مورد استقبال نیز قرار گرفته اند. در حال حاضر مشغول ویراستاری دو کتاب دیگرش می باشد؛ که به همت همان ناشر منتشر بشوند. شعار همیشگی او در زندگی اش، و تصیه آن به فرزندانش : خوردن به اندازه خواب و استراحت به اندازه اما کار بی اندازه است. چون فقط کار و کار و کار رمز پیروزی یک انسان است.

1 نظر

  1. همیشه آمریکا سناریوی تجاوز خودش به کشورهای دیگه جوری می نویسه که طرف مقابل متجاوز تلقی بشه. آمریکا در حال حاضر دنبال داشتن پایگاهی در دریای سیاه است که در صورت وجود روسیه، داشتن چنین پایگاهی رویایی دست نیافتنی است.

نظرات بسته است