اخیرا از سوی بعضی از زعمای امور در میان سران رژیم آخوندی، نسبت به برخی از عملکردهای دولت حسن روحانی سخنان تند و تهدید کننده ای بیان شده اند. از سرلشگر نقدی ( که درجه سرلشگری اش را نسیه گرفته است ) بگیرید تا مصباح یزدی، هر کدام شان به نوعی در باره موارد پیش آمده در اجلاس مجمع عمومی سازمان ملل متتحد سال گذشته، که در آن میان دو وزیر امور خارجه ایران و آمریکا، و نیز دو رئیس جمهوری این دو کشور، مکالمات رویاروی و تلفنی به وجود آمده بود؛ اعتراض لفظی داخل لفافه شان را در مصاحبه با خبر گزاری ها مطرح می نمایند. متعاقب آن، با تکیه به مورد توافقنامه شش ماهه میان قدرتهای بزرگ جهان با دولت یازدهم جمهوری اسلامی، که در نشست با 1+5 به آن توافق دست یافتند؛ انتقادهای شدید الحنی به روحانی و به هیأت اعزامی از سوی وزارت امور خارجه او به محل مذاکرات هسته ای شده است!
انتقاد کنندگان، به ویژه آیت الشیطان مصباح یزدی از بیم آنکه میان ایران و آمریکا رابطه سیاسی و اقتصادی برقرار بشود؛ بخصوص اگر این امر توسط دولت یازدهم به ریاست حسن روحانی تحقق بیابد؛ از آنجائی که نمی خواهند بدون صلاحدید تندروهای اصولگرا چنین مهمی از سوی اصلاح طلبان صورت بپذیرد؛ و این موضوع ضمن آنکه توفیقی برای روحانی و دولت وی را رقم خواهد زد؛ سرشکستگی رقبای آنها را نیز پیش خواهد آورد. می کوشند که به هر وسیله ای که شده، در این رابطه لکه های ننگی بر موجودیت این دولت بنهند؛ و با این شیوه او را در همین نخستین سال ریاست اش بر قوه مجریه جمهوری اسلامی بی اعتبار کنند!
از اینرو، احتمال دوستی مجدد میان ایران و آمریکا را، چنان چماقی در دست گرفته اند و بر سر حسن روحانی و دولت وی می کوبند. ظاهرا رئیس جمهور نیز صبر ایوب داشته، که از شروع این انتقادهای تحقیرآمیز سکوت نموده بود تا در مراسم 22 بهمن امسال، که به روال همه این سی و پنج سال رنج و تعب و نکبت و آزار برای مردم ایران، و دست درازی به دار و ندار ایشان توسط جمهوری اهریمنی اسلامی، سخنران مراسم 22 بهمن رئیس دولت وقت می باشد؛ پاسخ نسبتا دندان شکنی را به منتقدان خود و دولت خویش بدهد!
روحانی در مراسم 22 بهمن 92 خورشیدی( مصادف با سه شنبه یازدهم فوریه 2014 میلادی)، ضمن سخنان مبسوطی در باره کارنامه 9 ماهه دولت یازدهم به مردم، در ارتباط با نکاتی که مخالفان این دولت، با تکیه بر واهمه داشتن ایشان از ایجاد دوستی میان ایران و آمریکا، اشاره کرد که چنین موردی به هیچوجه مد نظر این دولت نیست؛ آنهائی که اینگونه تصوراتی را از عملکردهای این دولت دارند؛ نیاز به عوض کردن عینک های شان دارند!
بدون تردید در این میانه، ضربات چماق هائی که از سوی دو طرف به سر و کله همدیگر می کوبند؛ نصیب سید علی خامنه ای نیز می گردد. چرا که او نیز خودش تلویحا به جای نوشیدن جام زهر، پیشنهاد ” نرمش های قهرمانانه ” را ارائه داد؛ و بعد از دریافت مخالفت های روحانیون و برخی از نظامیان، لحن سخن پیشین را تغییر داد. او این اواخر در لابلای سخنانی که به شنوندگان پای منبر رهبری اش به ملاقات وی می آیند و می نشینند؛ هر وقت به موضع دوستی های بین المللی ایران با دیگر ممالک دنیا به ویژه با آمریکا می رسد؛ لحن پیشین را کاملا تغییر می دهد؛ تا مورد اعتراضات نمایندگان مجلس خبرگان رهبری، شورای نگهبان، یا مجمع تشخیص مصلحت نظام قرار نگیرد!
حفظ نمودن جایگاه خودش در میان همه این گروهها، و کسب دوستی و پشتیبانی ایشان، همواره ناگزیر است که …. ” یکی به نعل بکوبد و یکی به میخ” ؛ چون کار بیشتری از او بر نمی آید. باشد که تا به زودی پایه های پوشالی این جمهوری ضد بشری و سراسر جنایت و حقارت و خیانت، در نهایت سستی و ضعف فرو بپاشد. تا مملکت و ملتی سربلند، که کاملا تاوان سختی را که به سبب فریب خوردنشان از مشتی تازی تبار پرداخته اند؛ از همه محنت های این سی و پنج سال رنج و ستم رهائی بیابند!
زمستان 2572 شاهنشاهی هلند
محترم مومنی روحی
