در حالیکه مقام های ایالات متحده آمریکا و ایران اعلام کرده اند؛ که پیش از آغاز دور بعدی گفتگوهای هسته ای بین تهران با قدرتهای جهانی، به طور مستقیم با یکدیگر گفتگو کنند. معاون وزیر امور خارجه ایران، روز یکشنبه با اشاره به اینکه مذاکرات به مراحل جدی رسیده است گفت می خواهیم با آمریکا مشورت جداگانه ای داشته باشیم.
این نخستین باری نیست که تهران و واشنگتن با یکدیگر مستقیم و به طور دوجانبه گفتگو می کنند. در گذشته گفتگوهای این دو، که سه دهه است با یکدیگر روابط دیپلماتیک ندارند؛ یا بر سر موضوعاتی غیر از مسائل مطرح شده در گفتگوهای جاری هسته ای بوده؛ مانند مباحثی بین دو کشور ایران و آمریکا، بر سر مشکلات ناشی از دخالت های جمهوری اسلامی در مسائل مربوط به اکشورهای افغانستان و عراق، که در سیطره هجوم آمریکا و اشغال شدن آنها توسطه گشور ینگه دنیا بوده است. و یا اگر هم در باره خودشان و مسائل مورد اختلاف بین دو طرف بوده؛ از پیش مانند اکنون که عباس عراقچی به طور رسمی و علنی اعلام کرده نبوده است!
خبرگزاری ” ایرنا ” به نقل از عباس عراقچی معاون حقوقی و بین المللی وزارت امور خارجه ایران نوشت: ” مذاکرات دو جانبه با آمریکا فقط در حاشیه گفتگوها با 1+5 بوده است. اما از آنجائی که اینبار مذاکرات به مراحل جدی رسیده است؛ می خواهیم مشورت جداگانه ای داشته باشیم. ” !
لطفا به نقل قول بالا که از سوی آقای معاون مطرح و اعلام گشته است توجه عمیق تری داشته باشید. : ” مذاکرات دوجانبه با آمریکا، فقط در حاشیه گفتگوها با 1+5 بوده است. ….. اما از آنجائی که اینبار مذاکرات به مراحل جدی رسیده است. …… می خواهیم مشورت جداگانه ای داشته باشیم. ” !
تناقض واضح در دو عبارت نخست ( مذاکرات دوجانبه با آمریکا)(فقط در حاشیه گفتگوها با 1+5 )؟!! اگر مذاکرات دوجانبه بوده وهست و کشور ثالثی در آن حضور نداشته باشد؛ به دلیل کدام موضوع ویژه و مهمی، این دو کشور را ملزم به گفتگوئی دوجانبه نموده است؟ و اگر موضوع آن گفتگوهای دوجانبه با آمریکا، بر سر موارد مربوط به مذاکرات هسته ای بوده؛ پس چرا هیچیک از بقیه شش قدرت بزرگ جهان نباید در آن حضور نداشته باشد؟ آیا جز این بوده که می خواسته اند؛ در باب پیشنهادها، خواسته ها و منافع شخصی طرفین صورت گیرد؟ که حتما باید دور از چشم دیگر اعضای گروه پنج به علاوه یک صورت می پذیرفت؛ و هیچ ارتباطی به دیگر قدرتمندان بزرگ نداشته است؟!
بخشی دیگر از نقل قول خبرگزاری ایرنا از سخنان عباس عراقچی : ” اما از آنچائی که اینبار مذاکرات به مراحل جدی رسیده است…..” از این عبارت چنین ادراک می شود؛ که تا کنون این مذاکرات به هیچوجه جدی نبوده؛ و این اولین بار است که گفتگوهای هسته ای جلوه ای جدی به خود گرفته است!
و در آخرین بخش آن : ” می خواهیم مشورت جداگانه ای داشته باشیم ” چنین بر می آید، که در متن و فضای گفتگوهای هسته ای، می توان پرانتزی گشود و یا تبصره ای به یکی از مواد آن افزود. و یا آنکه تا به حال در این گفتگوها، مشورتهای عمومی میان کلیه اعضای 1+5 با نمایندگان مذاکره کننده از سوی آخوندها وجود داشته؛ ولی اکنون آقایان مایلند فقط با آمریکا مشورت جداگانه ای داشته باشند. کاری به درست یا غلط بودن این عمل نداریم؛ اما مایلیم بدانیم که بین دو دشمن خارجی و خانگی سرزمین ما، در یک کشور دیگر( در ژنو سوئیس ) چه می گذرد و مفاد گفتگوی آنها بر چه اصولی استوار است؟!
عباس عراقچی از سوی جمهوری اسلامی، و ویلیام برنز از طرف ایالات متحده آمریکا هدایت این گفتگوی دوجانبه( مشورت جداگانه!!) را بر عهده دارند. اما در این گفتگوی دوجانبه، فردی که نباید به هیچ جانب از دو طرف ارتباط داشته باشد نیز حضور دارد. وی معاون کاترین آشتون مسؤل سیاست خارجی اتحادیه اروپا می باشد؛ که جلسه مورد نظر در حضور او آغاز به کار نموده است. ساده انگارانه خواهد بود، اگر تصور کنیم که این نشست، چون در حضور فرد سومی برگزار می گردد؛ کوچکترین خطری برای منافع ملی مردم ایران در بر نخواهد داشت!
برعکس، در حقیقت باید بیشتر نگران شد و جانب احتیاط را از دست نداد. چون برخی از همین اعضای اتحادیه اروپا، که ایشان هم با حکومت اسلامی، به طور پنهانی سر و سرّی دارند؛ می توانند در منافعی که آمریکائی ها، با سوء استفاده نمودن از شرایطی که اکنون ایران دارد به دست بیاورد شریک گردند. بر این اساس معاون کاترین آشتون می تواند، در این نشست مشورتی دوجانبه میان آمریکا و ایران حضور بیابد؛ و مراقبت باشد که در این میانه، منافع کشورهای اتحادیه اروپا از بین نرود!
چرا مسؤلان رژیم آخوندی اجازه می دهند؛ که آمریکا و متحدان اروپائی اش، درصدد رساندن دستهایشان به سودهائی هستند؛ که سالهاست رؤیاهای آن را در سرشان می پرورانند؟ اگر ریگی درون نعلین های آخوندها نیست که هست؛ چرا نیاز به مشورتی جداگانه و دوجانبه با آمریکا دارند؟ بدون تردید پای قدرت خانم و ثروت اندوزی، که آخوند نسبت به این دو حساسیت و حرص و ولع خاصی دارد در میان است. این دو انگیزه بسیار قوی را هم، بقای حکومت ننگین شان برای آنها تأمین می نماید. بنابراین اگر شده به قیمت بخشیدن قسمت هائی از بهترین و غنی ترین بخشهای سرزمین ما به ایشان، بتوانند همچنان در پایگاه اهریمنی خویش باقی بمانند؛ و همچنان بر ملت ایران ستمگری نمایند چنین کاری را خواهند داد. تا با پیشکش نمون باجهای هنگفت به آنان، بدون کمترین دغدغه ای بیشتر بمانند و دامنه ظلم شان به ملت ایران، و اجحاف به حقوق فردی و اجتماعی آنان را گسترش بدهند!
محترم مومنی
