مطالبات معترضان عراقی: تغییر حاکمان کنونی و نه تغییر قانون اساسی عراق؛ بقلم دکتر کاوه احمدی علی آبادی

0
152

عضو هئیت علمی دانشگاه آبردین با رتبه پروفسوری

عضو جامعه شناسان بدون مرز(ssf)

درخواست های معترضان عراقی را در قالب نشریه توک توک  و به عنوان نقشه راه که منتشر شده مطالعه کردم، بسیار پخته و مشروع بود (و با اندک اصلاحاتی قابل اجراست) و هیچ اشاره ای به تغییر قانون اساسی عراق نداشت و در همه موارد تأکید بر اعمال تغییراتی داشت “توسط کسانی که تاکنون در ساختار قدرت عراق نبودند”؛ چرا که حاکمان کنونی را عامل مشکلات عراق در این چند دهه می دانند، چه رسد که بخواهد اصلاحات ضروری دوباره توسط آنان نوشته و تصویب شود.

وقایع کنونی عراق حکایت از مطالبات مناطق شیعه نشین برای سرنگونی حکومت کنونی عراق و مزدوران رژیم ایران دارد، اما واکنش ها برای تغییرات و اصلاحات هیچ ربطی به مطالبات معترضین و مردم ندارد. به عبارتی، توطئه ای توسط رژیم ایران و مزدورانش در عراق در جریان است تا مطالبات و نقشه هایی را که سال ها برایش تلاش کردند، به بهانه اعتراضات اخیر عراق، تحت عنوان اصلاحات در عراق پیاده کنند، و هدف نیز قانون اساسی مدنی و مترقی عراق و همین طور نابودی اقلیم کردستان و ظرفیت سیستم فدرالی آن برای استان های دیگر عراق است.

متأسفانه مقامات مستقل و بی طرف عراقی و همین طور مقامات اقلیم کردستان نیز اصلاً متوجه نیستند و مثل بچه ها دارند به این بازی تن می دهند! تا زمانی بفهمند که کار از کار گذشته، همان طور که قبلاً نسبت به حشدالشعبی هشدار دادند، ولی رژیم با وعده و وعید به تدریج هدف کثیف اش را در ورود آنان به عرصه سیاسی عملی کرد (که خروج آن از قدرت از جمله مطالبات معترضان عراقی است) و برای انحلال اقلیم کردستان پس از همه پرسی اقدام کردند، و مقامات کردستانی را نیز به بازی گرفتند تا چیزی نمانده بود، کار اقلیم برای همیشه تمام شود و اگر من از ژنرال های مسئول آمریکایی درخواست دخالت نکرده بودم، الان کارتان تمام شده بود و چیزی تحت عنوان اقلیم کردستان عراق وجود نداشت.

استراتژی شما نباید ممانعت به ورود به این بازی غلط چیده شده توسط رژیم ایران باشد. مطالبات مردم تغییر حاکمان کنونی عراق و به خصوص احزاب وابسته به ایران است که به وضوح آن را در این مدت اعلام کردند. “نه اصلاح قانونی اساسی توسط همین مزدوران”. اولاً قانون اساسی عراق نه تنها مشکلی ندارد، بزرگترین مانع در مقابل جاه طلبی های بیشتر رژیم ایران در عرق هست و همواره با آن مشکل داشته و اینک با فرار به جلو می خواهند این نقشه شان را تحت عنوان مطالبات مردمی پیاده کنند. هم مقامات سازمان ملل و هم مقامات مسئول آمریکایی خوب توجه کنند و به هیچ وجه زیر بار این نقشه حساب شده مزدوران ایران در عراق نروند و به خصوص آمریکا نسبت به حفظ قانون اساسی عراق مسئولیت مضاعف دارد و من هر کوتاهی دیگری در منطقه توسط آنان را به مثابه “فسق اتحاد منطقه ای مان” تلقی می کنم.

همگان توجه کنند، با فرض این که معترضان در مناطق شیعه نشین مطالباتی را داشتند، نمی توان آن را مرجعی برای تغییرات در دیگر مناطق عراق از جمله اقلیم کردستان و مناطق سنی نشین کرد. اعمال تغییرات در دیگر مناطق از جمله اقلیم کردستان باید توسط مردم همان مناطق طلب شود و هیچ بخشی از کشور نمی تواند میثاق دموکراسی در سوی دیگر کشور را با مطالبات صرفاَ خودش باطل کند. این ها موضوعاتی شناخته شده در عرصه حقوق است که باید رعایت شود و گرنه منجر به فاجعه می شود.

مقامات اقلیم کردستان خوب توجه کنند که پس از قانون اساسی عراق، اقلیم کردستان بزرگترین هدف این نقشه شوم مزدوران رژیم ایران است. موضع شما تنها باید این باشد: ما بر سر قانون اساسی عراق و به خصوص بخش های مربوط به اقلیم کردستان هیچ گونه “مذاکره و مناقشه” نمی کنیم و بس. هیچ نماینده ای نیز برای تغییرات قانون اساسی معرفی نکنید و بگویید که به هیچ وجه زیر بار آن نمی روید. آنان بدون حضور نمایندگان تان نمی توانند هیچ قانونی را به تصویب برسانند که مشروعیت داشته باشد. وارد بازی تصویب و رأی گیری توسط استان های مختلف اقلیم نشوسد که تله ای است برای تصویب تدریجی و گام به گام آن و باید از اول محکم مقابل آن بایستید و هیچ مشارکتی در آن نکنید.

دوم، از مردم اقلیم کردستان عراق بخواهید که روزی را برای دفاع و حفظ و طرفداری از قانون اساسی مترقی و کنونی عراق به خیابان بیایند تا “مطالبات شان” را مردم دیگر مناطق عراق، سیاسیون دیگر کشورها و افکار عمومی جهان به فهمند. اگر با من همراه باشید، نقشه شومی را که برایتان کشیده اند، باز نقش بر آب خواهیم کرد، همان طوری که برای انحلال سیستم کنفدرال شمال سوریه و کردستان سوریه، نقشه مشابهی کشیده بودند، چگونه نقش بر آب کردیم و اینک به جای نابودی اش (که هنوز نیز در سر دارند) دارند عملاً گشت زنی برای تأمین امنیت اش می کنند! واقعیت این است بابت ضعفی که رئیس جمهوری کنونی آمریکا در دفاع از متحدان منطقه ای اش از خود بروز داده، آنان فرصت را مغتنم شناختند و هم سیستم اقلیم کردستان و هم کنفدرال شمال سوریه را می خواستند باطل کنند، که نقشه شان را در سوریه به شکست کشاندیم (آنجا را به گونه ای بسیار حساب شده سه قفله کردیم که هیچ دو طرفی با تبانی نمی تواند تغییراتی اساسی ایجاد کند و توسط طرف سوم اصلاح می شود) و حالا سراغ شما در اقلیم کردستان عراق آمده اند. من هر گونه اهمال یا کوتاهی شما را در این زمینه نخواهم پذیرفت.

نخست وزیر کنونی عراق را من همان گونه که قبلاً گفتم شخصی مسئول و با موفقیتی نسبی در این مدت کوتاه می بینم، چنان که وضعیت خدمت رسانی و دسترسی مردم به برق و آب و غیره را بسیار زیاد بهبود بخشده است. اما خرابکاری های مزدوران رژیم ایران در عراق بیش از این هاست. مردم نیز می بینید که مستاصل اند و جالب این که مردم شیعه نشین عراق هستند که در تمام این مدت رژیم ایران به دروغ می گفت طرفدارش هستند و می بینید که برعکس از آنان متنفرند و چند اظهارنظر روضه خوانه های ایران، اتفاقاً بیشتر مردم و جوانان عراقی را عصبانی کرد و عملاً آن را به قیامی علیه رژیم ایران در عراق بدل کرد. دولت کنونی نمی تواند نسبت به این درخواست های وسیعی مردمی صرفاً اصلاحات مدنظر خودش را انجام دهد. اگر دولت کنونی عراق فعلاً باید بماند، این به معنی آن نیست که بقیه حاکمیت نیز به بهانه آن بماند. مجلس کنونی عراق را که عملاً مجلس حشدالشعبی رژیم ایران است و نه مردم عراق، طبق روالی قانونی منحل کنید. سپس دولت موقت کنونی با تغییراتی در کابینه، زمینه چینی انتخابات جدید را صورت دهد و اصلاحات باید به گونه ای باشد که هیچ نیروی نظامی و شبه نظامی سابق نتواند در آن کاندیدا شود. نظام سهمیه ای حساب شده انتخابات عراق باید حفظ شود، چون ضامن وحدت عراق است و گرنه عراق (پس از اولین انتخابات) تجزیه خواهد شد. اگر مردم به جای احزاب، مقامات شایسته و تکنوکرات را می خواهند، منافاتی ندارد که با حفظ نظام سهمیه ای اقوام و اقلیت ها، اشخاصی تکنوکرات از میان شان انتخاب و معرقی شود و سیستم فدرالی عراق حفظ شود و به مناطق دیگر نیز تعمیم یابد که تقسیم قدرت را تسهیل می کند و مانع دیکتاتوری و گسترش فساد نیز می گردد.

“من به تمام مقامات و مسئولان عراقی هشدار می دهم”، اینک قیام معترضان عراقی و به خصوص مناطق شیعه نشین حتی از حد انقلاب فراتر رفته و دارد به جنگ داخلی تبدیل می شود، و اگر چون گذشته صرفاً همگان را به خویشتن داری دعوت کنید و وعده و وعید دهید، یا به جای مطالبات مردم، مطالبات خودتان یا مصالح خودتان را به عنوان تغییرات و اصلاحات بخواهید اعمال کند، به زودی کشوری تحت عنوان عراق وجود نخواهد داشت. حجت تمام.