سرانجام، دگماتیسم مذهبی رجب طیب اردوغان، مخالفان دولت وی را ناگزیر کرد؛ که در مقابل او شمشیرهای خودشان را از رو ببندند؛ و به مبارزه مستقیم با وی و دولت اش برخیزند. کمال قیچدار اوغلو، رهبر اپوزیسیون ترکیه، در مصاحبه ای به خبرنگاران گفت: ” این دولت کودتاگر است، و علیه دموکراسی کودتا کرده است. ” !
پلیس ترکیه به دستور رئیس دولت این کشور، امروز یکشنبه چهاردهم ماه جاری میلادی، به دفاتر مطبوعات و سایر رسانه های نزدیک به ” فتح الله گولن ” متحد سابق اردوغان، مسلمان ترکیه ای که اکنون در آمریکا ساکن می باشد؛ و علیه دولت وی فعالیت دارد حمله کرد؛ و با دستگیر کردن 23 تن از خبرنگاران و مدیران آنها در سراسر ترکیه، پایگاه های ایشان را که اردوغان شبکه توطئه علیه خودش می نامید؛ از فعالیت خبرنگاری محروم ساخت!
از یک سال پیش که گزارش تحقیقاتی مربوط به مسأله فساد در حلقه داخلی رئیس جمهور ترکیه مطرح شد؛ رجب طیب اردوغان در جنگی آشکار علیه فتح الله گولن متحد سابق خودش قرار گرفت. موقع حمله پلیس ترکیه به روزنامه ” زمان ” و تلویزیون ” سامان یولو “، هنگامی که سردبیر روزنامه ها، و مدیران شبکه های رادیوئی و تلویزیونی را دستگیر کرده و با خود می بردند؛ جمعیت زیادی که به این عملیات معترض بودند؛ در مقابل دفاتر این روزنامه ها و سایر رسانه ها گرد آمده بودند؛ و با دادن شعار علیه اردوغان می گفتند: ” رسانه آزاد را نمی توان ساکت کرد. ” !
در هنگام حمله پلیس به تلویزیون سامان یولو، رئیس این رسانه تصویری، ” هدایت کاراجا ” نیز توسط پلیس ترکیه دستگیر و بازداشت شد. وی هم به خبرنگاران گفته است: ” متأسفانه این رویه شرم آور دولت ترکیه است؛ که در قرن 21 میلادی، چنین رفتاری با رسانه ها می کند؛ و ده ها تلویزیون و رادیو و روزنامه و مجله را مورد یورش قرار داده است. ” !
از این رویداد اخیر در ترکیه، نشانه هائی از عدم همآهنگی های لازم میان رئیس جمهور این کشور و دولت وی استنباط می گردد. رسانه هائی که به صورت مطبوعاتی، تصویری، شنیداری و گفتاری در یک مملکت فعال هستند؛ از زیر مجموعه های چند وزارتخانه یا سازمان دولتی در کشور به حساب می آیند. اکنون که با حرکت وحشیانه پلیس ترکیه به چنین رسانه هائی، و دستگیر نمودن مدیران و اعضای ارشد آنها به دست پلیس، و حضور بسیار سریع معترضان به این حرکت در مکان های مورد نظر، و رسانده شدن پیام های دموکراسی طلبانه مردم به رئیس جمهوری کشورشان، با شعارهای تندی که به وی می دادند. این عدم همآهنگی میان رئیس جمهور و اعضای دولت اش، به وضوح ملاحظه می شود!
حقیقت آشکاری که در چند ماه پیش، هنگام تظاهرات شبانه روزی مردم این کشور، که علیه تصمیم دولت برای از بین بردن یک پارک مورد علاقه مردم، و ساختن یک مسجد در آن مکان که مورد مخالفت شدید مردم قرار گرفته بود به انجام رسید. در نوشتاری در این ارتباط مطرح کرده بودم؛ که آرامش در ترکیه نیز به وادی فراموشی سپرده خواهد شد!
رجب طیب اردوغان، که به نمایندگی از حزب متبوع اش ” عدالت و توسعه ” به ریاست جمهوری ترکیه برگزیده شد؛ حاکمیت این کشور در نظر مردم جهان، به عنوان یک حکومت دموکراسی اسلامگرا شناخته می شد. اما آرام آرام، اردوغان چهره ی تیره اعتقادات تند مذهبی اش را به همه نشان داد؛ و مردم ترکیه دریافتند؛ که چه کلاه بزرگی بر سرشان رفته است!
آدمیزاد اگر نادان و خرفت هم باشد، با دیدن اینهمه نابسامانی هائی که به خاطر عملیات وحشیانه تروریست های تندروی اسلامی در دنیا ملاحظه می کند؛ هیچ تردیدی به خود راه نخواهد داد؛ که اگر در کشور او، حاکمیت یک گروه اسلامگرای دگم و متعصب و خشکه مقدس بدون منطق بر سر کار است؛ در کمترین زمان ممکن، در نابودی و سرنگونی کاخ ستم آن یاران اهریمن برخیزد و از پای ننشیند!
ظاهرا مردم ترکیه، از آنچه که بر سر ملت ایران آمده است؛ تجربیات یاری رساننده ای را به دست آورده اند. به همین لحاظ، بعید به نظر می رسد؛ که ملت مبارز این کشور از این پس، تا زمان برکناری دولت اسلامگرای ضد دموکراسی رجب طیب اردوغان، رنگ آرامش و آسایش را ببینند. با این حال تصور نمی کنم، که با تمامی این مشکلات، از پای بنشینند و سکوت نمایند. شاید که ایشان، در رابطه با این امر خطیر، عاقلانه تر و بی پرواتر از مردم ایران عمل کنند!
محترم مومنی
