فرزانه تأییدی، ستارۀ سال های دور سینما و تئاتر ایران، روز سه شنبه ۵ فروردین، پس از مبارزه ای طولانی با بیماری سرطان ریه، در سن ۷۵ سالگی در لندن از دنیا رفت. خبر درگذشت فرزانه تائیدی که اغلب او را به خاطر نقش آفرینی در فیلم “فریاد زیر آب” در کنار داریوش اقبالی به یاد می آورند، بازتاب زیادی در شبکه‌های اجتماعی داشت و بسیاری از هنرمندان ایرانی درگذشت او را تسلیت گفتند.
فرزانه تأییدی متولد سال ۱۳۲۴ در تهران و از بازیگران سرشناس و محبوب سینما و تئاتر پیش از انقلاب ایران بود.
او دوران کودکی و تحصیل خود را در استان‌های اصفهان، کرمان، کرمانشاه و خوزستان گذراند؛ پدرش ارتشی بود و بدین ترتیب توانست فرصت ایرانگردی را در دوران کودکی و نوجوانی داشته باشد و بعدها به خاطر حرفه اش به عنوان بازیگر تئاتر اداره هنر‌های دراماتیک، فرصت سفر و بازی بر روی صحنه‌های گوناگون شهر‌های بزرگ و کوچک ایران را به دست آورد.
فرزانه تائیدی با شرکت در نخستین نمایش زندهٔ تلویزیونی در سال ۱۳۴۱، کار تئاتر را به‌طور رسمی در ادارهٔ هنر‌های دراماتیک آغاز کرد. او پس از یک سال فعالیت در این زمینه، با پرویز کاردان بازیگر، نویسنده و کارگردان تئاتر ادارهٔ هنر‌های دراماتیک، ازدواج کرد که حاصل این ازدواج کوتاه مدت پسری به نام کیوان است.
او در طول پنج سال و نیم فعالیت در ادارهٔ هنر‌های دراماتیک تئاتر، در بیش از ۳۰ نمایشنامهٔ تلویزیونی و صحنه‌ای شرکت کرد.
فرزانه تائیدی در سال ۱۳۴۶ به همراه پدرش به آمریکا رفت و در مدت اقامت ۵ سالۀ خود در این کشور، در کلاس‌های شبانۀ کالج‌های معتبر کالیفرنیا که به کارگاه تئاتر معروف بود، شرکت کرد و دورۀ کوتاه آموزشی پیرامون تاریخ غرب و بازیگری بر روی صحنه را آموخت.
وی در زمان اقامت خود در ایالت کالیفرنیا در شهر لوس آنجلس، با کارگردانی به نام حسین رجائیان آشنا شد که او را برای نقش اول فیلم خود به ایران دعوت کرد.
فرزانه تأییدی در اوایل سال ۱۹۷۲ میلادی، به ایران بازگشت و ضمن ادامهٔ کار خود در رشتۀ تئاتر، وارد عرصۀ سینما شد و در بیشتر فیلم های تلویزیونی و سینمائی، با بهروز به‌نژاد به عنوان زوج هنری نقش آفرینی کرد.
او در شماری از فیلم‌های شاخص دهۀ ۵۰، ازجمله «خاک» و «سفر سنگ» به کارگردانی مسعود کیمیایی، «هشتمین روز هفته» ساختۀ حسین رجائیان، «صلاة ظهر» به کارگردانی سعید مطلبی، و «واسطه‌ها» ساختۀ حسن محمدزاده، نقش آفرینی کرد.
او برای بازی در فیلم‌های «هشتمین روز هفته» و «خاک»، جایزه بهترین بازیگر زن جشنواره فیلم «سپاس» در ایران را دریافت کرد.
اما فیلم «فریاد زیرآب» به کارگردانی سیروس الوند مشهورترین فیلمی است که این هنرمند در آن به ایفای نقش پرداخت. او در این اثر عاشقانه با داریوش اقبالی خوانندۀ مشهور ایرانی، همبازی بود.
مجموعۀ تلویزیونی «طلاق» ساختۀ مسعود اسدالهی نیز یکی دیگر از برنامه‌های محبوبی بود که فرزانه تأییدی را به شهرت زیادی رساند و توانایی های او در زمینۀ بازیگری را به نمایش گذاشت.
فیلم «میراث من، جنون» ساختۀ مهدی فخیم زاده که پس از انقلاب و در سال ۱۳۶۰ ساخته شد، آخرین فیلمی است که فرزانه تأییدی در ایران بازی کرد.
او که پس از انقلاب ، در استخدام رسمی ادارهٔ برنامه‌های تئاتر وزارت فرهنگ و هنر بود، در سال ۱۳۵۹ با صدور حکمی از سوی وزارت فرهنگ و ارشاد اسلامی، بدون هیچ توضیح مشخصی از کار برکنار شد.وی بعدها در گفتگوهای خود، بهایی بودن پدرش را یکی از دلایل اخراج و ممنوع الکاری خود عنوان کرد.
فرزانه تائیدی تا سال ۱۳۶۰ به فعالیت خود در تئاتر‌های لاله زار ادامه داد و سرانجام پس از چند سال خانه نشینی، در اوایل سال ۱۳۶۵ به دلیل ممنوع الخروج بودن، به صورت غیرقانونی و از مرز زمینی خود را به انگلستان رساند.
آخرین کار سینمایی فرزانه تأییدی، ایفای نقش در فیلم جنجالی «بدون دخترم، هرگز» به کارگردانی “برایان گیلبرت” در سال ١٩٩١ بود. این فیلم که بر اساس کتابی به همین نام به نوشتۀ “بتی محمودی”، ساخته شده بود، مورد انتقاد رسانه های رسمی جمهوری اسلامی قرار گرفت.
به گزارش رادیوفرانسه؛ فرزانه تائیدی در سالهای اقامت خود در لندن با بهروز به‌نژاد بازیگر قدیمی سینما و تئاتر زندگی می کرد و به هنگام مرگ ۷۵ سال داشت.
