سومین و آخرین مناظره تلویزیونی 8 کاندیدای ریاست جمهوری با محور سیاست خارجی و داخلی کشور برگزار شد. در این مناظره اکثر نامزدهای شرکت کننده از سیاست خارجی ایران در سال‌های پس از انقلاب انتقاد کردند.
به گزارش خبرنامه ملّی ایرانیان از صدای آمریکا، خبرگزاری فرانسه و خبرگزاری های داخلی ایران روز جمعه ۱۷ خرداد ۱۳۹۲ سومین و آخرین مناظره تلویزیونی هشت کاندیدای ریاست جمهوری برای دولت یازدهم برگزار شد.
مناظره ای که به نوشته خبرگزاری های داخلی بیش از دو مناظره قبلی به جای ابراز نظر و اعلام برنامه جنبه مبادله نظرات و نشان دادن تفاوت نظرگاه ها به خود گرفته بود . به همین دلیل و هم از آنجا که موضوع مناظره بحث مهم سیاست داخلی و سیاست خارجی جمهوری اسلامی بود توانست به نوشته خبرگزاری ها آن را به بحثی داغ و گاه جنجالی تبدیل کند. در این مناظره برخی از نامزدها نظرات خود را عریان تر از مناظره های قبلی بیان کردند. مسائل مهمی چون سیاست خارجی کشور و رابطه با آمریکا، پرونده هسته ای، سیاست خارجی مقاومتی یا مدارا گرانه، حوادثی چون کوی دانشگاه و انتخابات سال ۱۳۸۸ و غیره در این مناظره مطرح شد.
در این مناظره محمدباقر قالیباف، کاندیدای مستقل ریاست جمهوری با بیان اینکه در سالیان گذشته دیپلماسی ما نتوانسته در تحقق اهداف سیاست خارجی موفق باشد، در ادامه سخنان خود تاکید کرد: “سیاست خارجی کارنامه قابل قبولی که تحقق برنامه‌ها را داشته باشد؛ تاکنون نداشته است.”
اما حسن روحانی از سیاست خارجی بعد از دوران جنگ و 8 سال بعد از آن به نوعی از 16 سال مسئولیت علی اکبر ولایتی دفاع کرد.
این درحالی است که قالیباف با اشاره به دوران مسوولیت علی اکبرولایتی گفت: “سطح دیپلماسی را در حد یک پروتکل پایین می‌آورید. به نظر من سیاست خارجی در آن دوره نتوانست فعال شود؛ حتی در حوزه دیپلماسی اقتصادی و آسیای میانه.”
وی خطاب به علی اکبر ولایتی در ادامه افزود: “می فرمایید رابطه مان با میتران آنقدر نزدیک است که با هم قهوه می‌خوردیم آن زمان که شما با میتران قهوه می‌خوردید ما در جبهه موشک‌های میتران را می خوردیم.”
اما غلامعلی حداد عادل درباره اظهارات حسن روحانی گفت: “از اول انقلاب موفقیت‌های زیادی در حوزه سیاست خارجی داشتیم.”
وی تاکید کرد: “تصور نشود کارنامه همه 20 است و در دوره ای زمستان شده است. اینطور نیست که هر موضع گیری در خارج از کشور را به حساب ضعف مدیریت در داخل بگذاریم.”
محسن رضایی نیز با بیان اینکه هم در دوران روحانی و هم در دوران جلیلی در دبیری شورای عالی امنیت ملی افراط و تفریط‌هایی را شاهد بوده است، در ادامه گفت: “در دوران آقای روحانی از وقوع جنگ جلوگیری کردیم اما آیا نمی شد با بهای کمتر این کار انجام می شد؟ آیا باید اینقدر عقب نشینی می‌کردیم یا در زمان آقای جلیلی اگر بر سر سانتریفیوژها توافق کرده بودیم که آن را به جایی می‌رساندیم و ادامه می دادیم بهتر نبود صادقانه به اشتباهات خود اعتراف کنیم؟”
وی تاکید کرد: “نباید دفاع از خود را به دفاع از مردم و نظام ترجیح دهیم.”
اما جلیلی در این مورد توضیح داد: “بین حق و باطل راه رفتن معنی اش دوری از افراط و تفریط نیست؛ اینکه کسی بین این دو راه برود بگوید حد وسط راه می‌روم، غلط است.”
