سرانجام پس از سیزده سال گفتگوی متوالی، به ویژه در دو سال اخیر، میان شش قدرت بزرگ جهان و تیم مذاکره کننده جمهوری پلید اسلامی، توافق جامع به وجود آمد. پس از اینهمه سال، با همه ” اولدورم سولدورم ” کردن های رهبر رژیم آخوندی، که می گفت، به هیچوجه به بازرسان آژانس بین المللی انرژی اتمی، اجازه بازدید از تأسیسات نظامی کشور و مصاحبه با دانشمندان هسته ای خودمان را نخواهیم داد. چنان تودهنی به جناب شان نواخته شد، که اگر صدبار جام زهر را می نوشید؛ ننگ اش به مراتب کمتر از این بود؛ که چنین تحقیری را متحمل بشود!
در این توافق ” برد ، باخت ” ، که برد آن متعلق به گروه 1+5 بخصوص آمریکا، و باخت آن نصیب جمهوری خبیث اسلامی گشت؛ کوچک ترین امتیازی به حکومت آخوندی داده نشده است. هر چند که بعد از اعلام این معاهده ننگین بیست و پنج ساله، رژیم مزدوران اش را به خیابان های ایران گسیل داشت؛ تا به شادی بپردازند؛ و با سر دادن شعارهای آبکی و بی خاصیت، ژست پیروزی به خودشان بگیرند. ولی از نکاتی که جان کری وزیر امور خارجه آمریکا، از روی متن بیانیه ی توافقنامه برای خبرنگاران خبرگزاری ها خواند؛ معلوم گردید که همه آن چانه زنی ها میان طرفین مذاکره کننده، صرفا پیشنهادهای قدرت های بزرگ دنیا را تأمین کرده است. ولی پیشنهادهائی که از سوی حکومت آخوندی به ویژه رهبر رژیم ارائه شده بودند؛ به تأیید و تصویب گفتگوکنندگان نرسیده اند!
تنها موردی که در این رابطه به نفع حکومت اسلامی است؛ پرداخت شدن ماهیانه هفتصد میلیون دلار از دارائی های بلوکه شده ایران به آخودها است؛ که از معاملات تجاری نفت و سایر اقلام صادراتی به دست آمده اند؛ اما به دلیل تحریمهای بین المللی، در بانک های خارج از کشور مسدود شده بوده اند؛ از این به بعد به جمهوری اسلامی تحویل می گردد!
بدیهی است که حتی یک سنت از این مبلغ هنگفت، هرگز به ملت ایران نرسد. چون آخوندها چشم شان مردم ایران را که نمی تواند ببیند. اما مردمان سوریه و فلسطین و لبنان را به راحتی می بینند؛ و به طور مستمر کمک های مالی شایان توجهی را به آنان می نمایند!
حتی اگر این کمک های گزاف را، به سوری ها و فلسطینی ها و لبنانی ها و بقیه هم ندهند؛ باز هم از این هفتصد میلیون دلاری که قرار است همه ماهه به ایران برگردانده بشود؛ باز هم پشیزی از آن به ملت ایران نخواهد رسید. چون گدایان حکومتی ساکن در کاخ آقا، مفلس تر از بقیه اند؛ بنابراین این ثروت ملی مردم ایران، یک راست به سوی بیت رهبری می رود؛ تا میان آقازادگان ایشان، و سایر نورچشمی های رژیم ننگین اسلامی تقدیم شود. بر همین اساس، ” دیگی که برای ملت ایران نجوشد، سر سگ در آن بجوشد . ” !
محترم مومنی
