دوازده درویش محبوس در زندان تهران بزرگ (فشافویه) با انتشار نامه‌ای خطاب به فرزادی رئیس زندان فشافویه، گزارش رسول هویدا پیراپزشک زندانی از وضعیت بهداشتی و درمانی زندان را تأیید کرده و از او خواسته‌اند که علیه آنان نیز اعلام جرم کند.
این درویشان گفته‌اند: گزارش رسول هویدا به‌عنوان یک متخصص امور درمانی، اقدامی صادقانه و شجاعانه بوده است.
این درویشان خطاب به رئیس زندان فشافویه گفته‌اند: اگر عمل رسول هویدا و شهادت درست او مصداق جرم است پس علیه ما نیز اعلام جرم کنید زیرا حرف ما حرف اوست.
رسول هویدا فیزیوتراپیست زندانی با انتشار یک فایل صوتی از مرگ و میر زندانیان محبوس در فشافویه به دلیل وضعیت بهداشتی و درمانی غیراستاندارد آن زندان خبر داده بود.
وی همچنین گفته بود وسایل درمانی اندک بهداری زندان فشافویه تاریخ مصرف گذشته هستند و محیط بهداری نیز استریلیزه نیست.
پس از انتشار این فایل صوتی، فرزادی رئیس زندان فشافویه آقای هویدا را احضار کرده و به او گفته بود که علیه وی اعلام جرم خواهد کرد.
درویشان زندانی پس از حبس فله‌ای در زندان تهران بزرگ و پخش شدن در بندهای جرائم اجتماعی نظیر قتل و شرارت و مواد مخدر، گزارش‌های پیاپی‌ای از وضعیت این زندان داده‌اند.
خواسته‌ی این درویشان اعمال مواد مصرح در قانون آیین‌نامه اجرایی زندان‌ها و عمل به اصل تفکیک جرائم از سوی مسئولان سازمان زندان‌هاست.
شماری از این درویشان در اعتراض به زیرپا گذاشته شدن حقوق زندانیان و حبس زندانیان عقیدتی و سیاسی در بندهای اشرار و سرقت و مواد مخدر و قتل را مصداق آزار و شکنجه‌ی روحی این زندانیان و قانون‌شکنی مسئولان سازمان زندان‌ها دانسته و در اقدامی اعتراضی از حضور در آمارگیری زندان خودداری کرده‌اند.
به گزارش مجذوبان نور؛ متن نامه این درویشان به شرح زیر است:
آقای فرزادی رئیس زندان تهران بزرگ
سلام علیکم
اگر خودتان به همراه همکارانتان بسیج شوید و دست به دست هم دهید نه‌تنها هیچ مدرک و مستنداتی دال بر تبرئه شدن و محو کردن واقعیت نمی‌یابید بلکه حتی نمی‌توانید سرپوش بگذارید بر روی این واقعیت نهان و آشکار، از این وضعیت نابه‌هنجار بهداشتی، درمانی دارویی، غذایی و مواد مخدر محیط زندان، و وجودتان را از این مهلکه نجات دهید.
اقای فرزادی، رئیس زندان، جناب آقای دکتر رسول هویدا، متخصص، با علم بر دانش پزشکی و تشخیص حرفه‌ای و مسئولیت‌پذیری‌اش، شجاعانه و مخلصانه با صداقتی مثال‌زدنی، واقعیتی را برای شما و همگان بیان کردند که عملشان کمتر از یک قهرمان ملی نیست. چگونه شما با وجدان انسانی که یقین داریم در خلوتتان به آن اعتراف می‌کنید و حتی آقای رسول هویدا را تحسین -به دلیل اینکه موقعیت شغلی‌تان زیر سؤال رفته و در معرض خطر است- به‌عنوان شاکی قصد می‌کنید از ایشان شکایت کنید؟ چرا از دیدن و شنیدن واقعیات گریزانید؟ حقیقت‌بینی اغلب سخت و دشوار است و کسی که از آن فرار می‌کند از بصیرت و دانایی -این نخستین شکل صداقت- بی‌بهره است.
آقای فرزادی گهگاهی اندکی زهر، تلخی، موجب دلنشین شدن رؤیاها می‌شود. عقل و منطق با دیده‌ی باز، آگاهانه و مدبرانه به استقبال این پرده‌دری هولناک و اسفناک گام برمی‌دارد تا در آینده همچون گذشته جان انسانی به دلیل رعایت نشدن نکات ایمنی، بهداشتی و پزشکی مورد خطر واقع نشود و از آن بدتر وضعیت امنیت روحی، ذهنی، روانی مقوله‌ای که هرگز در محیط زندان به آن اهمیت داده نمی‌شود. و به‌راحتی از کنارش عبور می‌کنید و تبعات فلاکت‌باری که بعدها فرد، خانواده و از همه مهم‌تر جامعه متحمل خواهد شد را نادیده می‌گیرید و چشم‌پوشی می‌کنید.
آقای فرزدای افشای این واقعیت از سوی دکتر رسول هویدا سیاه‌نمایی نیست. بزرگنمایی نیست. این فاجعه است. فاجعه‌ی انسانی. نه‌تنها برای شما، همکارانتان، سازمان زندان‌ها، مجلس، قوه‌ی قضاییه، بلکه برای همه، برای ایران و ایرانی و همه‌ی ما که در این محیط زندان شاهدش هستیم و به‌تدریج هم روح و روان و ذهنمان را چون طاعون و وبا در بر می‌گیرد و همگان را از پای می‌اندازد.
آقای فرزادی، دوستدار کسانی باشیم که خود با وجود زخم و مصیبت فردی دارای روحی عمیق و والای انسانی هستند که از هر چیزی به‌راحتی چشم‌پوشی نمی‌کنند و با گذشت، ایثار و بخشندگی وافر، بار مسئولیت و سهل‌انگاری‌های دیگران را هم به دوش می‌کشند تا حجتی باشند برای ایندگان.
امضاء:
احمد ایرانی‌خواه، سعید دوراندیش، رضا سیگارچی، صالح‌الدین مرادی، سخاوت سلیمی، اکبر داداشی، بابک مرادی، فرنام فرهنگ، مجید مرادی، سعید سلطانپور، مجید رشیدی، حیدر تیموری
زندان تهران بزرگ – ۱۷ بهمن ۹۷
