پژوهشگران آمریکایی در بررسی جدیدی با بررسی قدیمی‌ترین پرتو در جهان می‌گویند که عمر جهان به حدود ۱۴ میلیارد سال می‌رسد.
ستاره‌شناسان با استفاده از رصدخانه واقع در بیابان آتاکاما، بررسی‌های جدیدی در مورد قدیمی‌ترین پرتو جهان انجام داده‌اند.
مشاهدات آنها به همراه کمی هندسه کیهانی نشان می‌دهد که جهان، ۱۳/۷۷ میلیارد سال قدمت دارد.
یکی‌از پژوهشگران “دانشگاه کرنل”(Cornell University)، مقاله‌ای را در مورد یافته‌های این پژوهش نوشته است که پیچ و تاب‌های تازه‌ای را به بحث‌های مداوم جامعه اخترفیزیک اضافه می‌کند.
این برآورد جدید که با استفاده از داده‌های گردآوری شده با “تلسکوپ کیهان‌شناسی آتاکاما”(ACT) صورت گرفته است، با داده‌های ارائه شده توسط مدل استاندارد جهانی و اندازه‌گیری پرتوهای مشابه توسط “ماهواره پلانک”(ESA) مطابقت دارد.
این پژوهش، به سرپرستی “استیو چوی”(Steve Choi)، عضو “بنیاد ملی علوم آمریکا”(NSF) و پژوهشگر مرکز اخترفیزیک و علوم سیاره‌ای دانشگاه کرنل صورت گرفته است.
یک گروه پژوهشی در سال ۲۰۱۹، با بررسی حرکات کهکشان دریافتند که جهان صدها میلیون سال جوان‌تر از آن چیزی است که پژوهشگران با ماهواره پلانک پیش‌بینی کرده بودند. این اختلاف نشان داد که ممکن است مدل جدیدی برای بررسی عمر جهان مورد نیاز باشد و این نگرانی را به وجود آورد که ممکن است یکی از مجموعه اندازه‌گیری‌ها نادرست باشد.
“سیمون آیولا”(Simone Aiola)، پژوهشگر “موسسه فلاتیرون”(Flatiron Institute) آمریکا و پژوهشگر ارشد این پروژه گفت: اکنون ما به پاسخی رسیده‌ایم که ماهواره پلانک و رصدخانه آتاکاما در مورد آن اتفاق نظر دارند. این بدان معناست که این بررسی‌های دشوار، قابل اعتماد هستند.
به گزارش ایسنا و به نقل از ساینس‌دیلی، این پژوهش، در “Journal of Cosmology and Astroparticle Physics” به چاپ رسید.
