تحقیق تاز‌ه‌ای که به درخواست “کنفرانس اسقف‌های آلمان” صورت گرفته، نشان می‌دهد دستکم یکهزار و ۶۷۰ روحانی کاتولیک آلمان در فاصله سال‌های ۱۹۴۶ تا ۲۰۱۴ میلادی از کودکان سوءاستفاده جنسی کردهاند.
کلیسای کاتولیک در آلمان تصمیم دارد در مورد سوءاستفاده جنسی روحانیون این کلیسا از کودکان روشنگری کند. مجمع “کنفرانس اسقف‌های آلمان” از پژوهشگران دانشگاه‌های مانهایم، هایدلبرگ و گیسن خواسته است در مورد سوءاستفاده جنسی در کلیساهای کاتولیک آلمان تحقیق کنند.
نتیجه این تحقیق سوم مهرماه (۲۵ سپتامبر) در جریان یک کنفرانس رسمی در اختیار افکار عمومی قرار خواهد گرفت. سایت “اشپیگل” که نسخه خلاصه شده‌ای از این تحقیق را در اختیار دارد، سوءاستفاده جنسی از کودکان را مشکلی جدی در کلیسای کاتولیک خوانده است.
به گزارش “اشپیگل”، در این تحقیق بیش از ۳۸ هزار پرونده پرسنلی و اسناد مرتبط با ۲۷ منطقه تحت نظر اسقف‌های کلیسای کاتولیک آلمان بررسی شده‌اند.
این مدارک نشان می‌دهند در فاصله سال‌های ۱۹۴۶ (پس از جنگ جهانی دوم) تا سال ۲۰۱۴ میلادی سه هزار و ۶۷۷ مورد سوءرفتار جنسی با پسربچه‌ها ثبت شده است که در مجموع توسط یکهزار و ۶۷۰ روحانی کلیسای کاتولیک صورت گرفته‌اند.
بیش از نیمی از قربانیان در زمان وقوع جرم حداکثر ۱۳ سال داشته‌اند.
پژوهشگران این تحقیق در گزارش نهایی تحقیق خود تصریح کردهاند که آمار واقعی رفتار سوء جنسی در کلیسای کاتولیک می‌تواند بسیار فراتر از آنچه باشد که آنها یافته‌اند.
به عنوان مثال بر اساس اسناد، در پنجاه مورد هیچ درخواستی از سوی قربانی برای مجازات یا پرداخت خسارت مطرح نشده است. دلیل آنهم فقدان این درخواست در پرونده پرسنلی فرد متهم بوده است. پژوهشگران می‌گویند اسناد و مدارک در بسیاری از موارد “از بین برده یا دستکاری شده‌اند”.
آنها نتیجه‌گیری می‌کنند که دستکاری پرونده‌ها خود نشانه‌ای از بالاتر بودن آمار واقعی سوءاستفاده جنسی از کودکان در کلیسای کاتولیک است.
از آن گذشته، در این تحقیق تصریح شده که هیچ دلیلی برای این برداشت که “در سوءاستفاده جنسی کودکان توسط روحانیون کلیسای کاتولیک مربوط به گذشته بوده و ماجرا اکنون برای قربانی مختومه است” وجود ندارد. به عبارت دیگر می‌توان گفت که سوءاستفاده جنسی از کودکان تا پایان زمان تحقیق ادامه داشته و کلیسای کاتولیک هنوز نتوانسته است به این سوءرفتار خاتمه دهد یا از قربانیان دلجویی کند.
نکته دیگر که توجه پژوهشگران را به شدت جلب کرده این واقعیت است که روحانیون متهم به سوءرفتار به کلیسای دیگری فرستاده شدند، آنهم بدون آنکه “اطلاعات مرتبط” با پرونده قربانیان در اختیار مسئولان منطقه مورد پوشش کلیسای جدید آنها قرار گیرد.
از میان روحانیون مجرم هم تنها پرونده یک سوم آنها در دادگاه کلیسای کاتولیک بررسی شده است و مجازات آنها اغلب اندک یا گاه هیچ بوده است. شمار روحانیون مجرم در مقایسه با آمار کل روحانیون مشغول به فعالیت در زمان وقوع جرم، یک چهارم درصد کل روحانیون بوده است.
پژوهشگران این تحقیق از یافتن پاسخی در مورد دلیل وجود سوءاستفاده جنسی در کلیسای کاتولیک پرهیز کردند. با این حال در نتیجه‌گیری نهایی آنها آمده است: «کلیسای کاتولیک باید در مخالفت خود برای پذیرش مردان همجنس‌خواه هر چه سریعتر تجدیدنظر کند.»
این پژوهشگران همزمان “احتمال خطر” بروز رفتار مجرمانه و موظف بودن روحانیون کلیسای کاتولیک به تجرد را به صورت پرسش مطرح کردند و خواستار بحث در این زمینه شدند.
به گزارش دویچه وله؛ آنها به کلیسای کاتولیک پیشنهاد کردند که یک “استراتژی هماهنگ و مجموعه اقداماتی طولانی مدت” برای آینده در نظر گیرد و ابراز امیدواری کردند که نتیجه تحقیق آنها تنها به “اعتراف زبانی مسئولان کلیسا” ختم نشود.
