دانشمندان مؤسسه پلی‌تکنیک فدرال لوزان (EPFL) در سوئیس طرح و استراتژی گام به گام سفر به مریخ و ساخت سکونتگاه طولانی‌مدت انسان‌ها را تشریح کردند.
طی نیم قرن گذشته هیچ ایده‌ای برای ایجاد پایگاهی روی مریخ در آینده‌ای نزدیک مطرح نشده است و هر طرحی که تاکنون ارائه شده، در مقیاسی محدود و برای اقامتی کوتاه‌مدت انسان‌ها بوده است. با این حال دانشمندان EPFL در اب، ابتدا باید مکانی از مریخ را که بهترین شرایط را برای زندگی داشته باشد، انتخاب کنند.
آنها معتقدند باید پایگاه انسانی را در نقاطی از مریخ دایر کنند که در گذشته یا هم‌اکنون حیات داشته و می‌تواند آب مورد نیاز انسان‌ها را تأمین کند. بر همین اساس قطب‌های مریخ را ساخت پایگاه‌های انسانی انتخاب کردند که می‌توانند تا چند نسل انسان‌ها را در خود محافظت کنند.
دانشمندان می‌گویند: این قطب‌ها در ابتدا چالش‌های بیشتری را پیش روی ما خواهند گذاشت؛ اما در نهایت آنها بهترین مکان برای زندگی دراز مدت هستند و منابع طبیعی‌ای دارند که می‌توانیم از آنها استفاده کنیم.
آنها می‌افزایند: می‌خواهیم بر اساس فناوری‌هایی که انتخاب کرده‌ایم، استراتژی‌ای را تعریف کنیم که بر اساس آن، تا 20 سال آینده فضانوردان قادر به انجام مأموریت‌های فضایی خود باشند.
با پیش‌بینی دانشمندان با توجه به فناوری‌های آینده، تیمی متشکل از 6 فضانورد به قطب شمال مریخ عازم خواهند شد. در این صورت، فضانوردان می‌توانند 288 روز با روشنایی مداوم به سر ببرند و بتوانند در این روشنایی تا زمان بازگشت به زمین، مراحل لازم را برای اتمام پروژه انجام دهند.
با این حال، انسان‌ها در این پروژه پیشگام نخواهند بود و قرار است اول ربات‌ها به مریخ بروند و تأسیسات اولیه آن را مهیا کنند و حتی به دنبال منابع طبیعی بگردند. در این صورت اندازه محموله ارسالی به مریخ هم کاهش خواهد یافت. پیش‌بینی شده که هر محموله‌ای که روی مریخ فرود می‌آید، 110 تن باشد.
جرثقیل آسمانی کلونی مریخ
بر اساس گزارش این تیم دانشمندان، پایگاه نخست شامل سه نوع ماژول متفاوت است که یک هسته مرکزی، کپسول‌ها و سازه‌های گنبدی شکل را شامل می‌شود. هسته مرکزی ابعادی در حدود 12 در پنج متر را دارد تا حداقل فضای ممکن برای زندگی را فراهم آورد و کپسول‌ها وظیفه محبوس کردن هوا را برعهده دارند.
مهم‌ترین بخش این پایگاه، سازه گنبدی آن است که از پارچه‌های پلی‌اتیلنی ساخته و با سه متر یخ پوشانده می‌شوند. این سازه فضانوردان را از تشعشعات و شهاب‌سنگ‌های ریز محافظت می‌کند.
یک جرثقیل آسمانی که یک ماژول برج را در مریخ فرود می‌آورد
یکی از نوآوری‌های جالب این پروژه، موشکی است که بسیار شبیه به موشکی است که در سال 2012، کاوشگر «کنجکاوری» را روی مریخ فرود آورد. این موشک در مرحله دوم مأموریت فضایی به مدار مریخ ارسال خواهد شد و قرار است تجهیزات را از طریق فضای بین سیاره‌ای به سطح مریخ برساند. این موشک می‌تواند تا 6 مأموریت را انجام دهد.
بر اساس برنامه‌ریزی و استراتژی دانشمندان، نخستین مأموریت 9 ماه طول خواهد انجامید؛ اما تمام این برنامه‌ریزی‌ها در صورتی درست از آب خواهند درآمد که منابع آب، دی‌اکسید کربن، سیلیکون، آهن، آلومینیوم و گوگرد قابل استخراج از سطح یخ‌زده، هوا و خاک این سیاره باشند.
جرثقیل آسمانی در حال فرود محموله روی مریخ
در این صورت، پایگاه می‌تواند به‌صورت خودمختار برای مدتی طولانی مورد استفاده قرار گیرد. البته تمامی فناوری‌های مورد نیاز پیش از استفاده نهایی باید مورد آزمایش قرار گیرند.
دانشمندان می‌گویند: نیاز داریم که قبل از هر چیزی، مأموریت اولیه‌ای به مریخ داشته باشیم تا همه چیز را مورد آزمایش قرار دهیم و زمانی که این مرحله درست پیش برود، بقیه پروژه با سرعت بیشتری پیش خواهد رفت و کلونی‌سازی روی مریخ را خیلی سریع انجام دهیم.
به گزارش آنا از نیو اطلس، در حقیقت، دانشمندان موضع خاصی به کلونی‌سازی در مریخ ندارند و معتقدند که با ساخت و اجرای این سیستم و راه‌اندازی مأموریت‌های رباتیک می‌توانند سیاراتی چون ماه و حتی زمین را اکتشاف کنند.
