از هزار و چهار صد سال پیش تا کنون، که دین به دست بشر ساخته شده اسلام ناب محمدی، از ذهن سلمان فارسی خائن به بشریت برخاست. و سپس توسط وی در افکار محمد امین، ناظر خرید و مسؤل تداراکات کاخ خدیجه بانوی ثروتمند حجاز جا خوش کرد. با سر در آوردن هر یک از شاخه های جدید این به اصطلاح دین، که از همان موقع تا به حال، در اثر افراد نادان و خرافه پرست به طور مستمر رشد داشته و فزونی یافته اند. همواره شاهد تغییرات با دلیل یا بی دلیل برخی از قواعد این آخرین آئین در جهان، در ضمیمه های گوناگون آن بوده و هستیم. به عبارتی دیگر، این آخرین دین و پیام آور آن، تا این برهه زمانی نتوانسته اند روحیه تنوع طلب و مزاج سیری ناپذیر کژروان جهان اسلام را، که با وزش هر بادی که از هر سوئی بوزد متغیر می شود را خنثی نمایند!
در اسکلت و چارچوب کلیّت این دین مردانه و زن ستیز، آنچه که از قانون و مقررات و اصول و فروع آن سراغ داریم؛ در هیچ زمینه ای نیم نگاهی هم به ظاهر و باطن زندگانی زنان مسلمان، در شرایط مختلف مناطق گوناگون در دنیا نداشته است. تا حدی که به نظر می رسد، که در قاموس اسلام، از همان گام نخستین ظهور پیامبر این آئین، گوئی که جهان و هرچه که در آن است؛ را خدای(الله) مسلمان ها، فقط و فقط برای مردان خلق نموده، و خودش هم فراموش کرده، دست کم نیمی از مخلوق او در سراسر گیتی، زنان می باشند. همان زنانی که محمد، از 9 تا 40 ساله اش را داشت!
همان زنانی که، اگر توسط خالق این دنیا آفریده نشده بودند؛ کل کائنات و جهان هستی، تا یک روز و هفته و ماه و سال هم دوام نمی یافت و فنا می شد. همان زنانی که حضورشان در دنیا، آن را از خیر و برکت انباشته، و با خلقت ایشان، به مرد امکانات فراوانی را داده است. اما همین دین مردانه و دشمن تمام عیار زن، و آمران و عاملان گسترش همه آن نابرابری ها، چون که اعتقاد و دیدگاه شان نسبت به کل هستی سطحی و طوطی واری است؛ جز در دو سه مورد، حضور زن در کنار خودش را، در نهایت خودخواهی و شارلاتانی و سنگدلی تحمل نکرده و نمی کند!
در این رابطه دو مذهب اصلی دین اسلام( تسنّن و تشیّع )، در مقام دشمنی با زنان و بدخواهی برای ایشان، چه در مسائل فردی و خصوصی آنان، و چه در موارد اجتماعی مربوط به همه زنان، با آنکه تا حدود زبادی همتراز و مساوی با همدیگر و با مردان جامعه هستند. ولی گاهی از اوقات متوجه می شویم، که شیعیان بیش از اهل تسنن به کوبیدن زنان جامعه شان می پردازند. و بیش از اینها، در حقیر کردن و تضعیف شخصیت فردی و اجتماعی زنان اقدام کرده و می کنند!
از موقعی که این کوردلان تاریک اندیش، با جوامع انسانی کشورهای دیگر در دنیا، روابط اقتصادی و فرهنگی برقرار نموده اند؛ با مشاهده جایگاه زنان ادیان و ممالک دیگر در چرخه هستی، چون نخواسته اند که مردمان و پیروان ادیان دیگر، همچنان به مسلمان ها با دید متحجران عقب مانده و بدون فرهنگ، و واپسگرایان دور افتاده از رشد و ترقی در دنیا بنگرند؛ هر از چند گاهی، سعی می کنند که با مطرح کردن برخی از حقوق پیش پا افتاده برای زنان مسلمان، خودشان را دارای ارزش های مترقی و پیشرفته اجتماعی جا بزنند؛ تا مردم دنیا آنها را، مسؤلانی اهمیت دهنده به تساوی زنان و مردان، بخصوص در ایران، و رعایت کننده حقوق یکسان آحاد جامعه شان مطرح کنند. اما چون خمیره وجود دین زده شان، از افکار زن ستیزانه شالوده یافته است؛ هرگز نمی توانند از مسیری که اسلام عزیز!! آنها را در چنین مسیری قرار داده، خارج شوند و از قوانین پست و فرومایه آن، سرپیچی و تخطی نمایند!
در این رابطه، حکومت مرتجع و عصرحجری جمهوری آخوندی اسلامی در ایران، حتی بیش از دیگر شیعیان جهان، در این باره ” متهّ به خشخاش ” گذاشته است. چنانچه خود محمد هم اگر دوباره ظهور کند و به ایشان بگوید، که در بیراهه گام بر می دارند؛ از وی نخواهند پذیرفت و به راه اشتباه شان ادامه خواهند داد. از جمله قوانین زن ستیزانه جمهوری ولائی و فقاهتی حکومت آخوندها، مسأله کاملا غیرعادلانه تفاوت ” دیه ” مردان با زنان است. تا جائی که اگر در یک رویداد منجر به تصادف درون جاده ای، دو مرد و زن کشته شوند؛ دیه اینها، که بر عهده مجرم است که بپردازد؛ با دیه کشته شدن یک مرد یا یک زن مسلمان، که به دست آدمی دیگر جان باخته اند. با هم تفاوت زیادی دارند!
در جلسه روز دوشنبه 24 اسپند 1394 خورشیدی مجلس شورای اسلامی، یکی از نمایندگان آن گفته، شورای نگهبان تأیید کرده، دیه مرد و زن در بیمه شخص ثالث برابر شود. اما در شرع اسلام، دیه زنی که در جریان یک کشمکش و یا در یک برنامه از پیش طراحی شده که به دست قاتلی کشته بشود؛ همانند دیه یک مرد غیرمسلمان، به اندازه نصف دیه یک مرد مسلمان است!
باید از فقیهان این رژیم بی بنیاد، و دست اندرکاران تهی مغز و جنایتکار جمهوری ننگین اسلامی پرسید؛ چگونه می توانند به ما اثبات نمایند؟ که ارزش یک زن کشته شده در تصادفات جاده ای، با ارزش زن کشته شده دیگری، که به دست یک فرد جانی و قاتل کشته می شود؛ باید چنین تفاوت فاحشی را با یکدیگر داشته باشند؟ دو آدم زنده ای، که به اشکال یاد شده جان شان را از دست می دهند؛ چه تفاوتی با همدیگر دارند؟ که دیه یکی شان(آنکه در تصادف کشته شده)، مساوی مردی است که در یک ماجرای مشابه و تصادف جاده ای جان اش را از دست می دهد. اما دیه زنی که هنگام دعوا یا موقعیت دیگری با موضوع و جریان یک اختلاف یا ناسازگاری و یا انتقام کشی و هر دلیل دیگری به قتل می رسد؛ نصف یک مرد مسلمان، و مساوی دیه یک مرد غیر مسلمان باشد؟!
مگر آنکه، سران بی خرد رژیم ددمنش آخوندی، و رؤسا و اعضای مجلس شورای اسلامی و شورای نگهبان، چرا باید بر این پندار باشند؛ که ارزش معنوی مادر و خواهر و همسر و دختر و سایر زن های فامیل شان، مطابق نصف ارزش خود ایشان است؟ آنچه که باید موجب هرچه سریع تر تضعیف شدن این رژیم اهریمنی گردد؛ و آن را هر چه زود تر، به مرز نابودی و سرنگونی سوق بدهد؛ نابرابری های میان افراد جامعه، به ویژه میان زنان و مردان، در همه زمینه های فردی و اجتماعی زندگی ایشان است. شخصیت زنانه همسر و دختر پیامبر اسلام(شخصیت و جایگاه معنوی خدیجه و فاطمه)، با خصوصیات دیگر زنان مسلمان، از هر ملیت و موقعیت جغرافیائی که باشند. در چه زمینه ای است؛ که حتی چنین به ذهن می رسد، که همانها نیز که به سبب نزدیک بودن با پیامبر اسلام، باز هم از یک مرد مسلمان در اندازه نیمی از اوست. صدالبته این مورد به تمامی زنان مسلمان هم مربوط می شود. بنابراین چرا؟ هرگاه توانستید به این پرسش ها پاسخ بدهید؛ نام خودتان را آدم بگذارید؛ و سری در میان سرها در آورید!
محترم مومنی
