عزت‌الله انتظامی در کنار خسرو شکیبایی در قطعه هنرمندان بهشت زهرا آرام گرفت.
سپس نصیریان روی صحنه آمد و بیان کرد: از شما که به اینجا آمده اید تشکر و قدردانی می کنم. عزت الله هنرمند ملی ایران بود. او متعلق به ملت است و با جان و روح خودش بر نقش هایش دمید و آنها را تصویر و تجسم کرد و این روح و جانی که در نقش هایش دمیده بود بر دل مردم نشست و ماندگار شد. او نمرده بلکه زنده است.
این بازیگر پیشکسوت خطاب به پیکر انتظامی گفت: من نمی خواستم برای تشییع تو بیایم بلکه می خواستم دوباره با هم نقش آفرینی کنیم.
نصیریان اظهار کرد: یک شبی دور هم بودیم و انتظامی به من گفت می خواهم وقتی مُردم سر قبرم آواز بخوانی. این بازیگر سپس تصنیفی را خواند.
وی در ادامه بیان کرد: عزت جان! من به عهدم وفا کردم ولی تو ما را تنها گذاشتی.
این بازیگر عنوان کرد: ما جمعی از بازیگران بودیم که در سال های ۳۹ و ۴۰، جوان شوخ طبعی به جمع مان پیوست و همکارمان شد و پس از مدتی با من همگروه شد و نمایش هایی اجرا کردیم که عزت ستاره آنها بود. درخشش استعدادش در نمایش های ایرانی نشان داده و معرفی شد و وقتی در سال ۴۴ تئاتر سنگلج آغاز به کار کرد ما با هم همکاری می کردیم.
نصیریان توضیح داد: پرستویی به خوبی درباره درخشش استعدادهای او گفت، او واقعا مانند چشمه ای جوشان بود. یکی از امتیازهای بزرگ او شوخ طبعی اش بود. همه چیز را با طنازی عنوان می کرد و البته حاضر جواب بود. او همه استعدادهای بازیگری را داشت. او همه چیز را دست می انداخت. زمانی که هنوز تئاتر ریشه نکرده بود اپرا درست شد و او در این حوزه هم فعالیت می کرد. او به تالار رودکی تالار زورکی می گفت که منظورش این بود که نمی شود اپرا را به زور به خورد مردم داد.
وی عنوان کرد: ما سه دهه به صورت مستمر با هم همکاری کردیم. انتظامی یکی از رکن های مهم بازیگری در تئاتر و سینمای جدید ایران بود. من فیلم «گاو» را در سازمان برنامه به مسئولان نشان دادم و گفتم این یک تالیف هنری است. مرگ کسی گریه ندارد ولی حس دیگری من دارم چون با هم خیلی زندگی و کار کردیم و از رفتن او متأثر هستم. ما گوهر بزرگی را از دست دادیم و بدجوری تنها ماندیم. امیدوارم جوان ها بیایند و کار کنند و به لحاظ فرهنگی خلاها را پر کنند، البته او جایگزینی ندارد.
پرستویی که اجرای برنامه را بر عهده داشت در ادامه بیان کرد: بعضی صحنه ها در ذهنمان می ماند و هزار سال که بگذرد آن تُن صدا را فراموش نمی کنیم. سال های بعد که نسل های بعدی فیلم ها را نگاه کنند ما را با همان لحظات ناب به یاد می آورند. کسی اینجاست که روسری آبی به سر کرد و در مقابل استاد ایستاد تا یکی از همین لحظات جان بگیرد.
در ادامه فاطمه معتمدآریا روی صحنه آمد و عنوان کرد: ما امروز همه اینجا جمع شدیم که کسی را بدرقه کنیم که بیشترین امید و انضباط را به ما آموخت. با خودم گفتم دلیلی برای گریه کردن نیست زیرا می بینم او در تاریخ ملت ایران ثبت شده است و همیشه در صدر نشست و سینمای ایران را بر صدر نشاند. او عزت ملی بود و نشان او را در همه جای شهر می بینیم. او مردی بود که بیشترین دستور را داد تا به هنرمندان احترام بگذارند. او هنرمندی بود که در تاریخ ملی ایران ثبت شد برای تاریخ ملی ایران نباید گریه کرد، خوشحال باشیم زیرا او یگانه بود و به ما آموخت که هنرمند در مقام والایی قرار دارد و نامیرا است. در قلب خودم گریه می کنم اما آرزو می کنم همه هنرمندان عمری مانند عزت الله انتظامی داشته باشند.
مجید انتظامی آهنگساز و پسر عزت الله انتظامی در سخنانی گفت: ممنونم که ما را تنها نگذاشتید. هفتاد سال از پدرم می پرسیدم دلیل این ماندگاری چیست که او به من می گفت عاشق شو و مردم را دوست داشته باش. چند ماه پیش که حالش بهتر بود به من می گفت عاشق مردم باش که در این صورت آنها به تو کمک می کنند. من تمام تلاشم را در این باره می کنم. او جواهری بود که نتوانستم او را نگه دارم و از این بابت شرمنده ام.
وی سپس ضمن تشکر از خانه سینما، شهرداری و دیگر نهادها عنوان کرد: آنها به ما کمک کردند و نگذاشتند در این روزهای آخر تنها باشیم.
پرستویی در پایان عنوان کرد: او واقعا عاشق مردم بود. سینمای ایران با رفتن این بزرگمرد، یتیم شد. او هرگز نمی میرد و تمام نمی شود، تا این سینما هست عزت او هم هست.
پس از بدرقه پیکر عزت الله انتظامی از تالار وحدت، پیکر این هنرمند با همراهی خانواده،بستگان،هنرمندان و دوستدارانش در قطعه هنرمندان و در کنار مرحوم خسرو شکیبایی به خاک سپرده شد.
کثرت جمعیت باعث شد که پیکر این هنرمند با مشقت فراوانی وارد خانه ابدی اش شود.
به گزارش خبرگزاری های درون مرزی، مراسم ختم عزت‌الله انتظامی در روز سه شنبه ۳۰ مرداد ماه ساعت ۱۴ الی ۱۶:۳۰ در مسجد جامع شهرک غرب برگزار می‌شود و مراسم یابود دیگری هم در روز شنبه (۳ شهریور ماه) در مسجد اعلام شده از ساعت ۱۴ تا ۱۵:۳۰ برگزار خواهد شد.
