خانواده‌های تعدادی از زندانیان عقیدتی زندان رجایی‌شهر کرج گفتند که این زندانیان روز چهارشنبه نوزدهم خرداد ماه در اعتراض برای مجبور کردن آنها برای استفاده از دمپایی به جای کفش، با پاهای برهنه به ملاقات خانواده‌هایشان آمده اند. زندانیان معتقدند که چنین اقداماتی برای تحقیر آنها انجام می‌شود.
عضو یکی از خانواده‌هایی که برای ملاقات به زندان رفته بودند گفت که اخیرا محدودیت‌های غیرقانونی درباره زندانیان رجایی شهر و مخصوصا زندانیان عقیدتی افزایش یافته است: ” زندانیان را با کوچک‌ترین بهانه به سالن‌های دیگر منتقل می کنند، بازرسی خانواده‌ها هنگام ملاقات شدید و حتی توهین آمیز شده است و همه این محدودیت‌ها هم خارج از قانون و به صورت کاملا سلیقه‌ای است.”
یک ملاقات‌کننده دیگر همچنین گفت که زندانبان‌ها بدون دلیل مشخصی زندانیان را وادار کرده اند که برای رفتن به سالن ملاقات کفش هایشان را دربیاورند و زندانیان عقیدتی نیز به نشانه اعتراض با پای برهنه به ملاقات آمده اند: “این بازی جدید در [زندان] رجایی شهر دو هفته قبل شروع شد که زندانیان با تاخیر ۱ ساعته آمدند به سالن ملاقات، خیلی نگران بودیم و بعد فهمیدیم که بحث در مورد پوشیدن اجباری دمپایی بوده و بچه‌ها قبول نکرده بودند و طبق روال همیشگی ملاقات انجام شد، اما این هفته که رفتیم از ساعت ۸:۳۰ صبح که گروه اول ملاقات کنندگان بودیم تا ۱۰ منتظر بودیم، جو خیلی بد بود و مضطرب بودیم، هیچ کس خبری نمی داد و خانواده‌ها نگران بودند، نهایتا دیدیم همه زندانیان عقیدتی بدون کفش وارد سالن شدند.”
تا پیش از این زندانیان می‌توانستند برای ملاقات با خانواده با لباس و کفش شخصی‌شان بروند و آیین نامه اجرایی سازمان زندان ها نیز نه تنها در این باره منعی قائل نشده بلکه به استناد ماده ۸۶ این آیین نامه، پوشیدن لباس مخصوص زندانی، برای زندانیان الزامی نیست.
یکی از ملاقات‌کنندگان گفت که در پیگیری خانواده‌ها، هیچ کس مسئولیت این دستور جدید را نپذیرفته است: “جالب این است که اصلا معلوم نیست چه کسی دستور داده، یکی از مأموران به نام شجاعی که اجازه خروج با کفش نمی داد گفته که آقای مردانی [رئیس زندان رجایی شهر] دستور داده، به رئیس زندان زنگ زدند و گفته دادستانی دستور داده، از آقای حاجیلو در دادستانی استعلام گرفته‌اند، گفته دستور سازمان زندان‌ها بوده و هیچ کس مسئولیت این کار را قبول نکرده.”
استدلال مسئولین زندان برای اعمال محدودیت‌های جدید، جلوگیری از ورود وسائل ممنوعه به درون زندان بوده است، یکی از خانواده‌ها با بهانه خواندن این دلیل به کمپین گفت که ورود هیچ وسیله‌ای به زندان در این ملاقات‌ها ممکن نیست: “گفته شده برای جلوگیری از ورود موبایل و همچنین مواد مخدر به داخل زندان دستور داده‌اند که کسی با کفش وارد سالن ملاقات نشود، هم زندانی و هم ملاقات‌شونده قبل از ورود به سالن ملاقات حتی با وسایل فلزی و الکترونیکی مخصوص به دقت بازرسی می شوند، تعداد زیادی سرباز سالن را کنترل می کنند و شیشه های دوجداره زندانی و ملاقات شونده را کامل جدا می کند، در چنین شرایطی حتی دیدن چهره همدیگر به سختی ممکن است چه برسد به ردوبدل کردن اشیا.”
به گزارش کمپین بین المللی حقوق بشر درایران؛ زندان رجایی شهر کرج یکی از زندان‌های امنیتی ایران است که عمدتا محل نگهداری زندانیان با جرائم خطرناک است، با این وجود سالن ۱۲ این زندان محل نگهداری بیش از شصت زندانی است که با جرائم عقیدتی و امنیتی به حبس محکوم شده اند. اغلب این زندانیان در دادگاه‌های انقلاب اسلامی تهران محاکمه شده و به عنوان تبعید به زندان رجایی شهر کرج منتقل شده اند.
