آزاد شدن از حبس برای یک زندانی، همانند آن خواهد بود؛ که وی تازه از مادر متولد شده باشد. به همین خاطر او با تمام وجود خویش تلاش خواهد نمود؛ تا از همه امکانات موجود در پیرامون خودش، به خوبی بهره برداری کرده و از آن لذت هم ببرد. وضعیت های اینچنینی برای رها شدگان از زندان های دیگر در دنیا، در همه جای جهان و در هر حاکمیت قانونی یا غیرقانونی یکسان نیستند. متأسفانه این امر مهم، بیش از سایر نقاط دنیا، در ایران کنونی ما شکلی نازیباتر و غیر منطقی تر دارد!
از آنجائی که طی سه دهه اخیر، بسیاری از عبارات و مفاهیم واژه ها و جملات در زبان شیرین پارسی ما، معانی اصلی خودشان را از دست داده اند. وقتی که از آزاد شدن یک زندانی از شکنجه گاه های جمهوری آخوندی سخنی به میان می آید؛ آنهائی که به سبک و سیاق نابخردانه، و روش های منفور ملاهای نادان، که برخاسته از عادت های خبیث آنها، در مشکل آفرینی های این ستمگر است آگاهی کامل دارند؛ و کم و بیش آنان را در حدی می شناسند؛ که به هیچوجه بر اراجیف انتشار یافته از سوی مزدوران سبکسر آنها مهر اثبات نچسبانند. بلکه تا جائی که برای شان مقدور باشد، می کوشند تا خزئبلات این نامردمان را، از غلاف غیر واقعی آنها جدا کنند؛ و اصل موضوع و علت واقعی آن را، که دست اندرکاران جمهوری پلید اسلامی، با پوششی از رنگ و ریا مخفی نموده اند را افشا نمایند!
در چند روز اخیر، خبری مسرت بخشی در همه ایران، و نیز در برخی دیگر از خبرگزاری های گیتی انتشار یافته است. این خبر خوشحال کننده، آزاد شدن آقای مصطفی تاجزاده از زندان جمهوری خودکامه اسلامی است. ایشان که در زمان ریاست جمهوری محمد خاتمی، معاونت سیاسی وزیر کشور را بر عهده داشت؛ بعد از تحمل هفت سال زندان، روز جمعه 14 خرداد 1395، از سیاه چال حکومت جلاد اسلامی آزاد شد. به گزارش ” کلمه ” سایت وابسته به میر حسین موسوی، آقای تاجزاده تمامی این هفت سال را در انفرادی گذرانده بوده است!
وی در روز 23 خرداد 1388، یعنی یک روز پس از انتخابات ریاست جمهوری دوره دهم بازداشت شد. وی از جمله دهها اصلاح طلبی بود؛ که در دادگاه پس از انتخابات 88 محاکمه و به اتهام ” براندازی نرم ” علیه رژیم محاکمه و زندانی شد. اکنون که دوران محکومیت خودش را گذرانیده، و از بازداشت هفت ساله اش آزاد گشته است. تازه باید حکم دوم قاضی صلواتی دژخیم را، که در آن سال ریاست دادگاه مورد نظر را بر عهده داشت اجرا نماید!
در آن بیدادگاه رژیم منفور اسلامی، آقای تاجزاده، ضمن تحمل هفت سال اسارت در سلول انفرادی شکنجه گاه آخوندهای جنایت پیشه، به ده سال ممنوعیت و محرومیت، از فعالیت داشتن در احزاب و مطبوعات کشور محکوم شده بود. که از نخستین دقایق آزاد شدن، بایستی که به این حکم نیز تن بدهد؛ و آن را به مرحله اجرا بگذارد!
به این دلیل مستدل، نمی شود به طور صد در صد، آزادی وی از زندان آخوندها را، رهائی او از همه سختی ها و ستم هائی دانست؛ که آقای تاجزاده در این هفت سال متحمل شده است. در حقیقت با حکم دوم( ده سال ممنوعیت از فعالیت در احزاب و مطبوعات)، وی رسما خانه نشین می شود؛ و این هم در جای خودش، نوعی از حصر خانگی است؛ که این زندانی سیاسی هم باید مانند همفکران اصلاح طلب خودش، میرحسین موسوی و مهدی کروبی و زهرا رهنورد همچنان در سیطره ی ظلم و تعدی مسؤلان سنگین دل رژیم تبهکار و اهریمنی اسلامی باشند !
” یا رب روا مدار، که گدا معتبر شود
گر معتبر شود، ز خدا بی خبر شود” !
محترم مومنی
