راب راینر کارگردان برجسته سینما در چهل و یکمین رویداد سالانه انجمن فیلم آمریکا تقدیر می‌شود.

راب راینر در مراسم انجمن فیلم در لینکلن‌سنتر و در جشن جایزه چاپلین تجلیل می‌شود.

این مراسم در تاریخ 28 آوریل برگزار می شود تا از یک عمر دستاوردهای هنری این کارگردان قدردانی شود.

 

راینر که فیلم هایی چون «وقتی هری سالی را دید»، «عروسی پرنسس»، «با من بمان» و «میزری» را در کارنامه اش دارد، نامزد دریافت جایزه اسکار بهترین فیلم نیز بوده است. او سه بار نیز نامزد انجمن کارگردانان بوده و 9 بار نامزد دریافت جوایز گلدن گلوب شده است.

 

راینر که پسر کارل راینر بازیگر نقش های کمدی و استل راینر بازیگر بوده، خودش در کسوت بازیگر هم در برابر دوربین قرار گرفته که مجموعه «همه در خانواده» برنده دو جایزه امی از جمله آنها بوده است. جدیدترین نقش آفرینی او در فیلم «گرگ وال استریت» اسکورسیزی بوده است. در این فیلم او در نقش پدر شخصیتی که لئوناردو دی کاپریو نقشش را بازی کرده، ظاهر شده است.

 

جشن جایزه چاپلین امسال نیز میزبان چهره‌های مشهوری از دنیای فیلم و سینما خواهد بود.

 

این مراسم که از سال 1972 هر سال از سوی انجمن فیلم آمریکا برگزار می شود، پس از آن که چارلی چاپلین پذیرفت تا برای دریافت این جایزه از تبعید به آمریکا بازگردد و جایزه اش را دریافت کند، به نام او خوانده شد و پس از آن هر سال به نام او اهدا شد.

 

آلفرد هیچکاک، بیلی وایلدر، لارنس اولیویه، فدریکو فلینی، الیزابت تیلور، بت دیویس، جیمز استوارت، رابرت آلتمن، مارتین اسکورسیزی، دایان کیتون، مریل استریپ، تام هنکس، مایکل داگلاس، سیدنی پواتیه، کاترین دونو از جمله چهره های برجسته ای هستند که این جوایز به آنها اهدا شده است. سال پیش باربارا استرایسند این جایزه را دریافت کرد.

مقاله قبلیاحضار مکرر دراویش گنابادی شهربابک به اداره اطلاعات؛ فشار نیروهای امنیتی برای تعطیلی مجالس درویشی
مقاله بعدیروزنامه آسمان توقیف و مدیرمسئول به زندان اوین منتقل شد
مسعود نوری جاوید
مسعود نوری جاوید، نامی آشنا برای آن دسته از مخاطبان خبر که در میان هیاهوی پروپاگاندای رسمی، به دنبال رگه‌هایی از واقعیت می‌گردند. او از معدود روزنامه‌نگارانی است که کار خود را نه در ستایش قدرت، بلکه در به چالش کشیدن آن تعریف کرده است. کارنامه او، روایتی است از تلاش برای شکستن سکوت و تاباندن نور بر تاریک‌خانه‌هایی که صاحبان قدرت و ثروت، پنهان ماندنشان را حیاتی می‌دانند. افشای فساد سیستماتیک: نوری جاوید با شجاعت به سراغ پرونده‌هایی رفت که خط قرمز بسیاری محسوب می‌شد؛ از اختلاس‌های صورت‌گرفته در نهادهای شبه‌دولتی و بنیادها تا رانت‌خواری‌های گسترده در پروژه‌های عمرانی و واگذاری‌های غیرشفاف. گزارش‌های مستند او، که اغلب با تکیه بر اسناد درزکرده و منابع داخلی تهیه شده، بارها لایه‌هایی از فساد سازمان‌یافته در بدنه حاکمیت را آشکار کرده است. در حالی که رسانه‌های حکومتی مشغول تولید روایت‌های رسمی از "پیشرفت" و "ثبات" هستند، دوربین و قلم مسعود نوری جاوید به سراغ قربانیان واقعی این سیاست‌ها رفته است. گزارش‌های میدانی او از اعتراضات کارگری، تجمعات مال‌باختگان، بحران آب در خوزستان و سیستان، و وضعیت کولبران در کردستان، صدای کسانی شد که دستگاه تبلیغاتی نظام همواره در تلاش برای خاموش کردنشان بوده است. او با فاصله گرفتن از خبرهای رسمی و جهت‌دار، به ثبت و ضبط روایت‌های شهروندانی پرداخت که قربانی سرکوب سیستماتیک شده‌اند. تهیه گزارش از وضعیت خانواده‌های زندانیان سیاسی، فشارهای امنیتی بر فعالان مدنی و دانشجویان، و محدودیت‌های اعمال‌شده بر اقلیت‌های دینی و قومی، بخش مهمی از کارنامه او را تشکیل می‌دهد. این مسیر، اما، بدون هزینه نبوده است. مسعود نوری جاوید بارها طعم تهدید را چشیده است. او نماد روزنامه‌نگاری است که امنیت و آسایش شخصی را فدای رسالت آگاهی‌بخشی کرده است. کارنامه مسعود نوری جاوید، تنها یک رزومه کاری نیست؛ بلکه سندی است از مقاومت روزنامه‌نگاری مستقل در یکی از بسته‌ترین فضاهای رسانه‌ای جهان. او به ما یادآوری می‌کند که حتی در دل تاریکی، همیشه هستند کسانی که با شجاعت، مسئولیت روشنگری را بر دوش می‌کشند و اجازه نمی‌دهند روایت حقیقت، در انحصار ماشین پروپاگاندای حکومتی باقی بماند.