بنابه گزارشات رسیده  بازجویان وزارت اطلاعات از درمان وبلاگ نویس زندانی محمد رضا پور شجری که از بیماریهای مختلف بخصوص بیماری قلبی شدیدا رنج می برد ممانعت می کنند .این مسئله باعث شده است که جان این زندانی سیاسی در معرض خطر جدی قرار گیرد .

بازجویان وزارت اطلاعات یک شیوه غیر انسانی و فریبکارانه عدم درمان زندانیان سیاسی را تا به حال در مورد چند زندانی سیاسی و عقیدتی بکار برده اند. این شیوه غیر انسانی به قرار زیر می باشد.

زندانی سیاسی را ظاهرا به یکی از بیمارستانها اعزام می کنند ، این اعزام ها که معمولا بعد از ظهر روز چهارشنبه انجام می شود بدون هماهنگی با بیمارستان مربوطه صورت می گیرد که اکثرا پزشکان متخصص یا در مرخصی بسر می برند و یا حضور ندارند. ازطرفی دیگر بیمارستانها دراواخر هفته فقط بیمارانی را پذیرش می کنند که در شرایط اورژانسی هستند و سایر بیماران را به روزهای معمولی احاله می دهند.

زندانی سیاسی که با پابند و دست بند و از نقطه ای به نقطه ای دیگر برده می شوند پاهای آنها معمولا زخمی و دچار خونریزی می گردد و ساعتها در انتظار باقی می مانند. زندانیان در طی این مدت از در اختیار داشتن داروهایشان محروم می باشند .

امکان غذا خودرن را ندارد و گرسنه و تشنه باقی می ماند و نهایتا به خاطر عدم هماهنگی حوالی ساعت ۷ غروب به بعد به زندان بازگردانده می شوند.

هنگام ورود به زندان برای تحت فشار قرار دادن آنها، آنها را به قرنطینه زندان منتقل می کنند که مکانی بسیار کثیف و مملو از حشرات موذی مانند شپش و ساس می باشد و زندانی حداقل ۲ روز در آنجا نگهداری می شود و بعد از آن به بند عمومی منتقل می شود.

از جمله زندانیانی که چنین شرایطی بر آنها روا داشته شده است می توان وبلاگ نویس زندانی محمد رضا پورشجری و علی معزی را نام برد.

در طی سال جاری ۵ بار چنین شرایطی را علیه وبلاگ نویس زندانی بکار برده اند که نهایتا وبلاگ نویس زندانی در اعتراض به شیوه های غیر انسانی که بازجویان وزارت اطلاعات بکار می برند اعلام نموده است که دیگر با این شیوه فریبکاران تحت عنوان اعزام به بیمارستان و عدم درمان و مورد اذیت وآزار قرار دادن ، تن نخواهد داد.

فعالین حقوق بشر و دمکراسی در ایران، شیوه های غیر انسانی و فریبکارانه بازجویان وزارت اطلاعات که علیه زندانیان سیاسی بکار برده می شود که عملا هدف از آن عدم درمان زندانی سیاسی است که در شرایط حاد جسمی بسر می برند را محکوم می کند واز کمیسر عالی حقوق بشر و سایر مراجع بین المللی خواستار ارجاع پرونده جنایت علیه بشریت آخوند علی خامنه ای ولی فقیه رژیم به دادگاه های کیفری بین المللی است.

فعالین حقوق بشر و دمکراسی در ایران

۷ بهمن ۹۲ برابر با ۲۷ ژانویه ۲۰۱۴

گزارش فوق به سازمانهای زیر ارسال گردید

کمیسر عالی حقوق بشر سازمان ملل متحد

گزارشگر ویژه حقوق بشر سازمان ملل متحد

سازمان عفو بین الملل

 

مقاله قبلیزندانیان سیاسی در اعتراض به یورش ها و تشدید فشارها از گرفتن جیره غذایی زندان خوداری می کنند
مقاله بعدیاسکار دنیای موسیقی در دستان «مک‌کارتنی»به همراه تصاویر
پوریا نژادویسی
پوریا نژادویسی
پوریا نژاد نژادویسی: مردی که با تصاویرش، زشتیِ نظام را عریان کرد پوریا نژاد نژادویسی از دل دستگاه رسانه‌ایِ رسمی برخاست — اما آثارش نه بزکِ قدرت، که آینه‌ای خُردکننده از تناقض‌ها و جنایت‌های سیستم بوده‌اند. او، به‌جای پوشاندن، با دقتی تلخ و بی‌پرده، نقاط ضعفِ ساختار را نمایان ساخت؛ همان نقاطی که نظام می‌کوشد پشتِ روایت‌های رسمی و نمایش‌های ساختگی پنهانشان کند. - در قاب برنامه‌هایی چون "دختران فراری پارک ملت"، او نه فقط آسیب‌ها را نشان داد، بلکه علت‌ها را — فقر، سرکوب اجتماعی، تهمت و تحقیر زنان — جلو چشم گذاشت. تصویری که او ثبت کرد، دیگر قابل تبدیل به شعارهای پوشالی نبود: نوجوانان و زنانِ رهاشده، سند زنده ناکارآمدی و خشونت‌زای نظم حکومتی بودند. - فیلم آموزشیِ انتخاباتی که او ساخت، بدل به استندآپ تراژیکِ یک انتخابات نمایشی شد. آموزشی برای مشارکت در نمایشی که نتایجش پیش‌ساخته است؛ خودِ وجودِ چنین آموزشی، اعترافی به پوچیِ مشروعیتِ ادعاشده بود. - پوششِ بحران‌ها — از زلزله بم تا سفرهای خامنه‌ای — ثبتِ ژست‌های نمایشی و فاصله‌گیریِ حکمرانی از مردم را به نمایش گذاشت. صحنه‌ها نشان دادند که اولویت دستگاه، مرمت تصویرِ قدرت است نه نجات جان و کرامتِ مردم. پوریا با همان ابزار و مکانیزم‌های پروپاگاندا، تصویری ساخت که نظام از بیانش وحشت دارد — نه به‌خاطرِ تمجید یا دفاع، بلکه چون این تصاویر حقیقتِ زشتِ نظم را بدون مهیا کردنِ پرده‌های فریبنده نشان می‌دهند. او ناخواسته یا آگاهانه، به راویِ سندِ سقوطِ اخلاقی و سیاسیِ یک ساختار تبدیل شد؛ کسی که با هنر و ثبت واقعیت، چهرهٔ منحوسِ نظام را برای تماشاگرانش عریان کرد.
Facebook

مقالات مرتبطبیش از نویسنده