فیلم برادران محمودی به جشنواره بین‌المللی فیلم میدلیست ایتالیا دعوت شد.

جشنواره بین‌المللی فیلم میدلیست در شهر فلورانس ایتالیا بین تاریخ 15 تا 20 فروردین ماه برابر به 4تا6  اپریل برگزار می‌شود. فیلم سینمایی «رفتن» به کارگردانی نوید محمودی و تهیه کنندگی جمشید محمودی سال‌های 94و95 در سکوت خبری ساخته شده و به موضوع مهاجرت اختصاص دارد.

 رفتن، قصه فرشته و نبی قصه عشقی که در پیچ و تاب رسیدن و نرسیدن در غبار گم می‌شود. قصه عشقی که از همه چیز غیر از  معشوق  رنج می‌بیند. رفتن قصه درد است. درد خانه به دوشی درد مهاجرت

به گزارش ایسنا، بازیگران:رضا احمدی  – فرشته حسینی – بهرنگ علوی – نازنین بیاتی- مسعود میرطاهری – سینا سهیلی – محفوظ محمودی- افشین اخلاقی – بشیر احمد نیکزاد و با حضور شمس لنگرودی.

مقاله قبلیششم فروردین زادروز آشو زرتشت بر همگان شاد و فرخنده باد!
مقاله بعدیجایزه بهترین فیلم جشنواره قزاقستان برای «در تاریکی شب»
مسعود نوری جاوید
مسعود نوری جاوید، نامی آشنا برای آن دسته از مخاطبان خبر که در میان هیاهوی پروپاگاندای رسمی، به دنبال رگه‌هایی از واقعیت می‌گردند. او از معدود روزنامه‌نگارانی است که کار خود را نه در ستایش قدرت، بلکه در به چالش کشیدن آن تعریف کرده است. کارنامه او، روایتی است از تلاش برای شکستن سکوت و تاباندن نور بر تاریک‌خانه‌هایی که صاحبان قدرت و ثروت، پنهان ماندنشان را حیاتی می‌دانند. افشای فساد سیستماتیک: نوری جاوید با شجاعت به سراغ پرونده‌هایی رفت که خط قرمز بسیاری محسوب می‌شد؛ از اختلاس‌های صورت‌گرفته در نهادهای شبه‌دولتی و بنیادها تا رانت‌خواری‌های گسترده در پروژه‌های عمرانی و واگذاری‌های غیرشفاف. گزارش‌های مستند او، که اغلب با تکیه بر اسناد درزکرده و منابع داخلی تهیه شده، بارها لایه‌هایی از فساد سازمان‌یافته در بدنه حاکمیت را آشکار کرده است. در حالی که رسانه‌های حکومتی مشغول تولید روایت‌های رسمی از "پیشرفت" و "ثبات" هستند، دوربین و قلم مسعود نوری جاوید به سراغ قربانیان واقعی این سیاست‌ها رفته است. گزارش‌های میدانی او از اعتراضات کارگری، تجمعات مال‌باختگان، بحران آب در خوزستان و سیستان، و وضعیت کولبران در کردستان، صدای کسانی شد که دستگاه تبلیغاتی نظام همواره در تلاش برای خاموش کردنشان بوده است. او با فاصله گرفتن از خبرهای رسمی و جهت‌دار، به ثبت و ضبط روایت‌های شهروندانی پرداخت که قربانی سرکوب سیستماتیک شده‌اند. تهیه گزارش از وضعیت خانواده‌های زندانیان سیاسی، فشارهای امنیتی بر فعالان مدنی و دانشجویان، و محدودیت‌های اعمال‌شده بر اقلیت‌های دینی و قومی، بخش مهمی از کارنامه او را تشکیل می‌دهد. این مسیر، اما، بدون هزینه نبوده است. مسعود نوری جاوید بارها طعم تهدید را چشیده است. او نماد روزنامه‌نگاری است که امنیت و آسایش شخصی را فدای رسالت آگاهی‌بخشی کرده است. کارنامه مسعود نوری جاوید، تنها یک رزومه کاری نیست؛ بلکه سندی است از مقاومت روزنامه‌نگاری مستقل در یکی از بسته‌ترین فضاهای رسانه‌ای جهان. او به ما یادآوری می‌کند که حتی در دل تاریکی، همیشه هستند کسانی که با شجاعت، مسئولیت روشنگری را بر دوش می‌کشند و اجازه نمی‌دهند روایت حقیقت، در انحصار ماشین پروپاگاندای حکومتی باقی بماند.