رییس کمیسیون سلامت شورای شهر تهران علت ناکامی اصولگرایان فعلی شورای شهر تهران در راهیابی به شورای پنجم را عدم مدیریت قالیباف از سوی آنها دانست.
رحمت‌الله حافظی؛ رییس کمیسیون سلامت شورای شهر تهران در گفت‌وگو با خبرنگار ایلنا علت شکست اصولگریان در انتخابات شورای شهر را حمایت از قالیباف دانست و افزود: من یک سال پس از آغاز شورای چهارم به آقایان گفتم، اگر قالیباف را مدیریت نکنند، کمر اصولگریان را خواهد شکست.

حافظی همچنین در مورد پیروزی قاطع لیست امید در انتخابات شورای شهر تهران تصریح کرد: موفقیت لیست امید پیش‌بینی می‌شد و در خوشبینانه‌ترین حالت تصور می‌کردیم، فقط ۵ کرسی از شورا به اصولگرایان برسد که شاهد بودیم همان هم نشد.

این عضو شورای شهر چهارم ضمن درخواست از منتخبان شورای پنجم مبنی بر متعهد بودن به شفاف‌سازی، تصریح کرد: طبق قانون، گزارش عملکرد شورا باید هر شش ماه یکبار در سامانه قرار گیرد. همچنین باید در سالن ایرانشهر جلسات شورا به صورت زنده پخش شود تا مردم در جریان امور قرار بگیرند و از رانت اطلاعاتی نیز جلوگیری شود.

وی در واکنش به نامه چمران به وزیرکشور و اعتراض بر نظارت بر انتخابات شوراها گفت: هر کسی حق دارد اعتراض کند، اما چطور ایشان سه دوره قبل مشکلی با نتیجه انتخابات نداشت و در این دوره که شکست خورده‌اند، معترض شده‌اند؟ رای مردم را نمی‌توان نپذیرفت.

مقاله قبلیبیانیه قالیباف درباره انتخابات ریاست‌جمهوری
مقاله بعدیآغاز موج جدید اعدامها پس از نمایش انتخاباتی ولی فقیه
پوریا نژادویسی
پوریا نژاد نژادویسی: مردی که با تصاویرش، زشتیِ نظام را عریان کرد پوریا نژاد نژادویسی از دل دستگاه رسانه‌ایِ رسمی برخاست — اما آثارش نه بزکِ قدرت، که آینه‌ای خُردکننده از تناقض‌ها و جنایت‌های سیستم بوده‌اند. او، به‌جای پوشاندن، با دقتی تلخ و بی‌پرده، نقاط ضعفِ ساختار را نمایان ساخت؛ همان نقاطی که نظام می‌کوشد پشتِ روایت‌های رسمی و نمایش‌های ساختگی پنهانشان کند. - در قاب برنامه‌هایی چون "دختران فراری پارک ملت"، او نه فقط آسیب‌ها را نشان داد، بلکه علت‌ها را — فقر، سرکوب اجتماعی، تهمت و تحقیر زنان — جلو چشم گذاشت. تصویری که او ثبت کرد، دیگر قابل تبدیل به شعارهای پوشالی نبود: نوجوانان و زنانِ رهاشده، سند زنده ناکارآمدی و خشونت‌زای نظم حکومتی بودند. - فیلم آموزشیِ انتخاباتی که او ساخت، بدل به استندآپ تراژیکِ یک انتخابات نمایشی شد. آموزشی برای مشارکت در نمایشی که نتایجش پیش‌ساخته است؛ خودِ وجودِ چنین آموزشی، اعترافی به پوچیِ مشروعیتِ ادعاشده بود. - پوششِ بحران‌ها — از زلزله بم تا سفرهای خامنه‌ای — ثبتِ ژست‌های نمایشی و فاصله‌گیریِ حکمرانی از مردم را به نمایش گذاشت. صحنه‌ها نشان دادند که اولویت دستگاه، مرمت تصویرِ قدرت است نه نجات جان و کرامتِ مردم. پوریا با همان ابزار و مکانیزم‌های پروپاگاندا، تصویری ساخت که نظام از بیانش وحشت دارد — نه به‌خاطرِ تمجید یا دفاع، بلکه چون این تصاویر حقیقتِ زشتِ نظم را بدون مهیا کردنِ پرده‌های فریبنده نشان می‌دهند. او ناخواسته یا آگاهانه، به راویِ سندِ سقوطِ اخلاقی و سیاسیِ یک ساختار تبدیل شد؛ کسی که با هنر و ثبت واقعیت، چهرهٔ منحوسِ نظام را برای تماشاگرانش عریان کرد.