لئونارد نیمونی، که نقش آقای اسپاک در مجموعه علمی تخیلی “پیشتازان فضا” را بازی می کرد، در ۸۳ سالگی در لس آنجلس درگذشت.

پسر او، آدام، گفت که او روز جمعه در اثر یک بیماری مزمن ریوی درگذشت.

نیمونی سال ها بازیگری و کارگردانی کرد.

با این حال مشهورترین نقشش بازی در مجموعه فیلم ها و سریال پیشتازان فضا در قالب موجودی نیمه زمینی، نیمه والکانی (اهل سیاره والکان) بود.

اولین قسمت از مجموعه سینمایی با عنوان “پیشتازان فضا: فیلم سینمایی” در سال ۱۹۷۹ و پس از موفقیت سریال تلویزیونی اش ساخته شد.

اوایل هفته جاری گزارش شد که او پس از ابتلا به درد سینه شدید روز ۱۹ فوریه به بیمارستان برده شده بود.

به گزارش خبرنامه ملی ایرانیان از بی بی سی؛ او بعدتر در توییترش نوشت: “زندگی مثل باغ است. لحظه های بی نقص می توان داشت، ولی نمی توان جز در حافظه [در جایی دیگر] نگه داشت.”

مقاله قبلیسعید قاسمی٬ عضو قرارگاه «عمار»: در ایران فقط یک نفر هست که دستور می‌هد
مقاله بعدیآتنا یزدان پناه: ٣ تن ازعاملان ربودن “یزدان‌پناه یزدی” در ایران هستند وآزادانه قدم میزنند
مسعود نوری جاوید
مسعود نوری جاوید، نامی آشنا برای آن دسته از مخاطبان خبر که در میان هیاهوی پروپاگاندای رسمی، به دنبال رگه‌هایی از واقعیت می‌گردند. او از معدود روزنامه‌نگارانی است که کار خود را نه در ستایش قدرت، بلکه در به چالش کشیدن آن تعریف کرده است. کارنامه او، روایتی است از تلاش برای شکستن سکوت و تاباندن نور بر تاریک‌خانه‌هایی که صاحبان قدرت و ثروت، پنهان ماندنشان را حیاتی می‌دانند. افشای فساد سیستماتیک: نوری جاوید با شجاعت به سراغ پرونده‌هایی رفت که خط قرمز بسیاری محسوب می‌شد؛ از اختلاس‌های صورت‌گرفته در نهادهای شبه‌دولتی و بنیادها تا رانت‌خواری‌های گسترده در پروژه‌های عمرانی و واگذاری‌های غیرشفاف. گزارش‌های مستند او، که اغلب با تکیه بر اسناد درزکرده و منابع داخلی تهیه شده، بارها لایه‌هایی از فساد سازمان‌یافته در بدنه حاکمیت را آشکار کرده است. در حالی که رسانه‌های حکومتی مشغول تولید روایت‌های رسمی از "پیشرفت" و "ثبات" هستند، دوربین و قلم مسعود نوری جاوید به سراغ قربانیان واقعی این سیاست‌ها رفته است. گزارش‌های میدانی او از اعتراضات کارگری، تجمعات مال‌باختگان، بحران آب در خوزستان و سیستان، و وضعیت کولبران در کردستان، صدای کسانی شد که دستگاه تبلیغاتی نظام همواره در تلاش برای خاموش کردنشان بوده است. او با فاصله گرفتن از خبرهای رسمی و جهت‌دار، به ثبت و ضبط روایت‌های شهروندانی پرداخت که قربانی سرکوب سیستماتیک شده‌اند. تهیه گزارش از وضعیت خانواده‌های زندانیان سیاسی، فشارهای امنیتی بر فعالان مدنی و دانشجویان، و محدودیت‌های اعمال‌شده بر اقلیت‌های دینی و قومی، بخش مهمی از کارنامه او را تشکیل می‌دهد. این مسیر، اما، بدون هزینه نبوده است. مسعود نوری جاوید بارها طعم تهدید را چشیده است. او نماد روزنامه‌نگاری است که امنیت و آسایش شخصی را فدای رسالت آگاهی‌بخشی کرده است. کارنامه مسعود نوری جاوید، تنها یک رزومه کاری نیست؛ بلکه سندی است از مقاومت روزنامه‌نگاری مستقل در یکی از بسته‌ترین فضاهای رسانه‌ای جهان. او به ما یادآوری می‌کند که حتی در دل تاریکی، همیشه هستند کسانی که با شجاعت، مسئولیت روشنگری را بر دوش می‌کشند و اجازه نمی‌دهند روایت حقیقت، در انحصار ماشین پروپاگاندای حکومتی باقی بماند.