با این که دفتر حسن روحانی اطلاعیه داده بود که پس از بازگشت از نیویورک، مراسم استقبالی در تهران برگزار نخواهد شد، اما دو گروه مخالف و موافق رابطه با آمریکا هنگام ورود روحانی حضور داشتند و از یک سو با پرتاب لنگه کفش و از سوی دیگر با “روحانی متشکریم” از وی استقبال کردند.

به گزارش رادیو فرانسه، قبل از رسیدن حسن روحانی به تهران، دفتر وی اعلام کرد که “در راستای پرهیز از ایجاد زحمت برای شهروندان و ایجاد اخلال در برنامه‌های کاری در روز آغازین هفته، برنامه‌ای از سوی این دفتر برای استقبال مردمی” از رئیس جمهور پیش بینی نشده است.

با این حال به نوشتۀ خبرگزاری مهر، در فرودگاه مهرآباد حسن روحانی با استقبال جمعی از “جوانان حامی مواضع هیات ایرانی در نیویورک مواجه شد که برای ورود او حلقه انسانی تشکیل دادند و گوسفند قربانی کردند”.

همین خبرگزاری شرح می‌دهد که روحانی که در اتوموبیل روباز حرکت می‌کرد، در محوطۀ فرودگاه با گروهی از مخالفان برخورد کرد که مشغول نماز خواندن بودند و هنگامی که رئیس جمهوری از کنار آنان عبور می‌کند، آنان “ناگهان با ایستادن جلوی ماشین رئیس جمهور مانع از حرکت شدند و شعار مرگ بر آمریکا سر دادند”.

به نوشتۀ خبرگزاری مهر “در این هنگام یکی از مخالفان، کفش خود را به سمت خودرو روحانی پرتاب کرد که به کسی اصابت نکرد”.

طبق همین گزارش “در حالی که مخالفان مانع عبور ماشین رئیس جمهور شدند نیروی انتظامی تلاش کرد راه را برای عبور رئیس جمهور باز کند و در این میان چندین نفر جلوی ماشین به زمین خوردند اما حادثه ای پیش نیامد”.

برخی سایت‌های ایرانی نیز از حضور صد نفر از بسیجی‌های مخالف مذاکره با آمریکا در فرودگاه خبر دادند.

آنان با شعارهایی از قبیل “نرمش قهرمانانه به معنای عبور از خط قرمز نیست”، “از چه زمانی دیگر خون جوانان ما از دستان ننگین آمریکا نمی چکد” و “هدف از مذاکره با آمریکا یک کار تبلیغاتی است” در فرودگاه حاضر بودند.

در مقابل، طرفداران روحانی هم با شعارهایی مثل “روحانی روحانی تشکر تشکر”، “هاشمی زنده باد روحانی پاینده باد”، از رئیس جمهوری استقبال کردند.

مشاور رسانه‌های رئیس جمهور، محمدرضا صادق با اشاره به این نوع استقبال گفته است: “این خوب است و نشان‌دهنده آزادی است”.

 

مقاله قبلیدیدار جمعی از خانواده‌های دراویش زندانی با فیض الله عرب‌سرخی
مقاله بعدیآقای کاظمینی بروجردی؛چگونه درد اسیر استبداد را می توان حس نمود در حالی که تحلیل گر، در فضای آزاد
مسعود نوری جاوید
مسعود نوری جاوید، نامی آشنا برای آن دسته از مخاطبان خبر که در میان هیاهوی پروپاگاندای رسمی، به دنبال رگه‌هایی از واقعیت می‌گردند. او از معدود روزنامه‌نگارانی است که کار خود را نه در ستایش قدرت، بلکه در به چالش کشیدن آن تعریف کرده است. کارنامه او، روایتی است از تلاش برای شکستن سکوت و تاباندن نور بر تاریک‌خانه‌هایی که صاحبان قدرت و ثروت، پنهان ماندنشان را حیاتی می‌دانند. افشای فساد سیستماتیک: نوری جاوید با شجاعت به سراغ پرونده‌هایی رفت که خط قرمز بسیاری محسوب می‌شد؛ از اختلاس‌های صورت‌گرفته در نهادهای شبه‌دولتی و بنیادها تا رانت‌خواری‌های گسترده در پروژه‌های عمرانی و واگذاری‌های غیرشفاف. گزارش‌های مستند او، که اغلب با تکیه بر اسناد درزکرده و منابع داخلی تهیه شده، بارها لایه‌هایی از فساد سازمان‌یافته در بدنه حاکمیت را آشکار کرده است. در حالی که رسانه‌های حکومتی مشغول تولید روایت‌های رسمی از "پیشرفت" و "ثبات" هستند، دوربین و قلم مسعود نوری جاوید به سراغ قربانیان واقعی این سیاست‌ها رفته است. گزارش‌های میدانی او از اعتراضات کارگری، تجمعات مال‌باختگان، بحران آب در خوزستان و سیستان، و وضعیت کولبران در کردستان، صدای کسانی شد که دستگاه تبلیغاتی نظام همواره در تلاش برای خاموش کردنشان بوده است. او با فاصله گرفتن از خبرهای رسمی و جهت‌دار، به ثبت و ضبط روایت‌های شهروندانی پرداخت که قربانی سرکوب سیستماتیک شده‌اند. تهیه گزارش از وضعیت خانواده‌های زندانیان سیاسی، فشارهای امنیتی بر فعالان مدنی و دانشجویان، و محدودیت‌های اعمال‌شده بر اقلیت‌های دینی و قومی، بخش مهمی از کارنامه او را تشکیل می‌دهد. این مسیر، اما، بدون هزینه نبوده است. مسعود نوری جاوید بارها طعم تهدید را چشیده است. او نماد روزنامه‌نگاری است که امنیت و آسایش شخصی را فدای رسالت آگاهی‌بخشی کرده است. کارنامه مسعود نوری جاوید، تنها یک رزومه کاری نیست؛ بلکه سندی است از مقاومت روزنامه‌نگاری مستقل در یکی از بسته‌ترین فضاهای رسانه‌ای جهان. او به ما یادآوری می‌کند که حتی در دل تاریکی، همیشه هستند کسانی که با شجاعت، مسئولیت روشنگری را بر دوش می‌کشند و اجازه نمی‌دهند روایت حقیقت، در انحصار ماشین پروپاگاندای حکومتی باقی بماند.