کشف دی‌ان‌ای گونه های منقرض انسان در رسوبات غارها

0
212

محققان موفق به استخراج دی ان ای گونه های مقرض شده انسان از رسوباتی در غارها شده اند و این درحالی است که حتی اسکلت این گونه ها باقی نمانده است.

آنها این مواد ژنتیکی را در رسوب های جمع آوری شده از هفت محوطه باستانی پیدا کردند.

بقایای انسان های کهن بسیار نادر است بنابراین یافته های تازه می تواند به دانشمندان کمک کند ساکنان محوطه هایی که آثار باستانی در آنها کشف شده را شناسایی کنند.

نتایج این مطالعه در نشریه “ساینس” منتشر شده است.

آنتونیو روساس، از دانشمندان موزه علوم طبیعی اسپانیا در مادرید، گفت: “این مطالعه یک پیشرفت عظیم علمی است.”

“ما اکنون می توانیم بگوییم کدام گونه هومینیدها در فلان غار ساکن بودند… حتی وقتی هیچ استخوان یا اسکلتی پیدا نمی شود.”

ماتیاس مایر سرپرست تحقیقات از موسسه ماکس پلانک آلمان گفت: “ما می دانیم که موادی در رسوبات هست که دی ان ای به آنها می چسبد. بنابراین تصمیم گرفتیم تحقیق کنیم که آیا دی ان ای هومینیدها در رسوبات محوطه های باستانی دوام می آورد یا نه.”

این تیم با محققانی که در هفت محوطه در بلژیک، کرواسی، فرانسه، روسیه و اسپانیا مشغول حفاری بودند همکاری کرد.

آنها نمونه رسوب هایی که یک دوره زمانی ۱۴ تا ۵۵۰ هزار ساله را در برمی گرفت جمع کردند.

محققان سپس در آزمایشگاه ذرات دی ان ای میتوکوندریال را جدا کردند و معلوم شد که حتی رسوب هایی که در دمای معمولی باقی مانده بود حاوی دی ان ای هستند.

_95827806_mediaitem95827805
دکتر مایر و تیمش توانستند دی ان ای حیوانات مختلف از ۱۲ خانواده پستانداران را شناسایی کنند از جمله گونه های منقرضی مثل ماموت پشمالو، کرگدن پشمالو، خرس غار و کفتار غار.

دانشمندان مشخصا به جستجوی دی ان ای انسان کهن در نمونه ها پرداختند.

ویوین اسلون از موسسه ماکس پلانک در لایپزیگ گفت که آنها ابتدا تصور می کردند دی ان ای انسان ممکن است در میان مجموعه بزرگ مواد ژنتیکی پستانداران دیگر گم شده باشد اما بعدا با تغییر استراتژی دی ان ای گونه های انسان هم پیدا شد.

آنها موفق به استخراج دی ان ای نئاندرتال ها در رسوبات چهار محوطه شدند.

به علاوه آنها نمونه های دی ان ای انسان دنیسووان را در رسوباتی در “غار دنیسووا” در روسیه کشف کردند.

به گزارش بی بی سی؛ کارل لالوزا-فاکس از محققان این مطالعه از شورای تحقیقات ملی اسپانیا به خبرگزاری فرانسه گفت: “این تکنیک می تواند ذخیره نمونه های ژنوم میتوکوندریال نئاندرتال ها و دنیسووان ها را افزاش دهد، نمونه هایی که تابحال به دلیل شمار بقایای حفظ شده محدود بود.”