دانشمندان دریافته‌اند که نئاندرتال‌ها حدود 200 هزار سال قبل موفق به ساخت نوعی قیر شدند و از آن به عنوان چسب استفاده کردند. آنها چگونگی ساخت این چسب را نیز فهمیده بودند.
هیومینیدهای اولیه، اولین کسانی بودند که یک نوع چسب اختراع کردند و دانشمندان اکنون چگونگی ساخت را دریافته‌اند.
انسان نئاندرتال گونه‌ای از سرده انسان بود که در اروپا و قسمت‌هایی از غرب آسیا، آسیای مرکزی و شمال چین (آلتای) سکونت داشتند.
اولین نشانه‌ها از نئاندرتال‌های اولیه به حدود 130 تا 230 هزار سال پیش در اروپا برمی‌گردد. هزار سال پیش، مشخصه‌های کامل نئاندرتال‌ها ظاهر شدند و در ۵۰ هزار سال قبل نئاندرتال‌ها دیگر در آسیا دیده نشدند، با این وجود نسل آنها در اروپا در حدود چهل هزار سال پیش منقرض شد.
با توجه به اینکه انسان امروزی در پنج هزار سال پیش از انقراض آنها وارد اروپا شد، احتمالا این دو گروه انسانی با هم تماس‌هایی داشته‌اند. برخی ژن‌ها میان نئاندرتال‌ها و انسان امروزی مشترک است. این به آن دلیل است که نئاندرتال‌ها و اجداد انسان مدرن زمانی که تازه از آفریقا بیرون آمده بودند، با یکدیگر آمیزش داشتند.
بدن نئاندرتال‌ها برای زندگی در آب و هوای سرد سازگاری یافته بود، برای مثال آنها کاسه سر بزرگ داشتند، کوتاه قامت اما بسیار قوی و دارای بینی بزرگی بودند، ویژگی‌هایی که مطلوب آب و هوای سرد است.
با این حال، نئاندرتال‌ها مغزهای بزرگ، جوامع پیچیده و ابزارهای بسیار مفید داشتند که حتی برخی از طراحی‌های ایجاد شده توسط آنها برای چرم کاری هنوز هم در حال استفاده هستند.
بسیاری از محققان حتی معتقدند که انقراض واقعی نئاندرتال‌ها ممکن است اتفاق نیفتاده باشد و امروزه، مردم برخی مناطق اروپا و آسیا DNA آنها را در خود حفظ داشته باشند.
دانشمندان طی حفاری‌های چند دهه گذشته، توده‌های قیر اندود و چسب‌های موجود در ابزار سنگی در سایت‌های نئاندرتال‌ها در آلمان را کشف کرده‌اند.
بعضی از انسان‌شناسان ادعا می‌کنند که تولید چسب با تکنولوژی پیشرفته انسان‌های مدرن همراه بوده است. تحقیقات جدید منتشر شده در مجله Scientific Reports که توسط محققان دانشگاه لیدن انجام شده نیز نه تنها از این نظریه حمایت می‌کند بلکه چگونگی اختراع این چسب را توسط نئاندرتال‌ها توضیح می‌دهد.
محققان دانش فنی و مهارت‌های نئاندرتال‌ها را مورد بررسی قرار دادند تا تعیین کنند که چگونه آنها موفق به ساخت قیر شده شده‌اند. قیرهایی که برای تقویت و ضد آب کردن اتصالات و وسایل زندگی خود، پنهان کردن چیزها یا چسباندن استخوان و سنگ به سلاح‌هایشان به کار می‌بردند.
قدیمی‌ترین مدرکی که ساخت محصولات چسبناک توسط انسان را اثبات می‌کرد مربوط به 70 هزار سال پیش بود، در حالی که با کشفیات جدید، این تاریخ به 200 هزار سال قبل به عقب رانده شد.
هنوز مشخص نیست که دقیقا چه بر سر نئاندرتال‌ها آمده است. برخی محققان می‌گویند که انسان‌های مدرن همانند استعمارگران آمریکایی که بومیان آمریکا را نسل کشی کردند، همه آنها را کشته‌اند.
رخی دیگر نیز معتقدند نئاندرتال‌ها مبتلا به بیماری‌هایی شده‌اند که سیستم ایمنی بدنشان قادر به مبارزه با آنها نبوده است. اما سرپرست تیم تحقیقاتی دانشگاه لیدن در این مورد این گونه نظر داد: «اتفاقی که برای نئاندرتال‌های رخ داده احتمالا مجموعه‌ای از فرایندهای پیچیده مانند تداخل فرهنگی، اصلاح ژنتیک، رقابت و جمعیت کم آنها بوده است که نهایتا موجب شده تا با آمدن انسان‌های مدرن دچار تغییر ژنتیکی شوند. البته این موضوع ممکن است در مناطق مختلف به گونه دیگری رخ داده باشد».
به گزارش ایسنا،تحقیقات نشان می‌دهد که مردم آسیای شرقی و بومیان آمریکایی 20 درصد بقایای بیشتری از نئاندرتال‌ها در ژنوم‌هایشان دارند. شاید تصادفی نیست که بسیاری از بومیان آمرکایی در گذشته در تهیه و کار با قیر تخصص داشتند.
